насмевка (имн.) - бев (гл.)

- Сепак дојде! - со прекор во гласот ја изрази Величковски својата зачуденост, но истовремено беше и насмеан, и во таа насмевка беше содржано и објаснувањето дека токму мене ме очекувал.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
На нејзиното лице можеа да се забележат малкуте брчки, особено на челото, кои сега беа поизразени, а нејзината насмевка беше неодредена, извештачена.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)