Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Пресметуваните ритмови се маскирани или подредени на траењето на настанот во „стварниот“ свет.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Настанот се одвива во „real time“ доколку печати, емитира, покажува на екран, анимира, свири, користејќи ја истата пресметка за време и траење на случката како и не-виртуелниот свет. 104 okno.mk

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Таму ми раскажаа и за еден незамислив, единствен настан во историјата на ликвидацијата на козите во југословенските републики...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Овој пат беше изгубен редоследот на настаните во куќата и затоа секој мораше да го плаќа тоа со сопствениот експлодиран немир.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Козличето се гостеше со сочните лисје и трева. О, колку е среќно козлето, коментираше гласно Чанга, се внесуваше во текот на настаните во расказот.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

По бурните настани во земјата, по судирот со Сталин и последиците што следуваа, големата изолација на земјата, првин засилениот глад, а потоа незаборавните пакети од Америка, од кои никогаш не го заборавивме месото со шеќер, јајцата и млекото во прав; граничните инциденти и првите жртви со соседните социјалистички земји.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Така течеше времето на најзначајниот настан во нашето детство.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Никнувањето на првото запче беше голем домашен настан во куќата на Никола.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Додека Гласот на Агна има улога на контрапункт на Симоновите сведочења кој го денунцира главниот текст, третиот ракопис, пронајдениот животопис на Симоновиот предок Никола Поцо, поставен е како огледало, како зададен модел од минатото според кој ќе се одвиваат и настаните во сегашноста.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Коса, напротив, стана огромен комерцијален хит и дури дојде и до Балтимор Театарот на Бродвеј и таму продолжи да се прикажува уште неколку години.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Коса и Conquest беа подготвувани во исто време. Conquest се прикажуваше многу кратко и немаше некој забележителен успех.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Тоа беше вистински општествен настан во андерграунд светот, бидејќи толпа луѓе од Макс и од нашите филмови беше во него...

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Вариациите, понекогаш налик на оние во музиката, одекнуваат во неколку негови прозни дела, па и во неговото веројатно најпопуларно дело, кусиот роман Казнување на беби-ситерката (1982), во кој Кувер на трагикомичен начин се впушта во едно длабоко истражување на садистичкото искуство, варирајќи еден единствен настан во текот на целиот текст.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Таа ги информира нашите работници за настаните во нашата земја и во светот.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Таа безначајна значајност на македонската политичка борба на културната сцена се состои во тоа што: 1. процедурите и настаните во таа борба ги заменуваат и потиснуваат достигнувањата на онаа автономна културна продукција што вака-така е создавана во времето на социјализмот; затоа што 2. замената на културното производство со културнополитичките дебати не е ништо друго туку оживување на идеолошката машинерија на општеството преку интелектуалците кои, по промените од 1989/90, пак ги заземаат оние истите двојни позиции на лојалисти и воедно критичари на власта, позиции што ги заземаше и некогашната интелигенција на просветлениот (СФР)Југословенски социјализам; и конечно 3. затоа што учесниците во актуелните внатремакедонски борби се заправо носители на една иста концепција за култура - а тоа е идејата за „висока култура“ со која се репрезентираат државата и нацијата. Margina #22 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Ова признавање на неуловливите настани во исто време се копјето на св. Ѓорѓија, сега во раката на ЗАПИШУВАЧОТ, кое сака да го опредмети сонот на св. Ѓорѓија.

„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)

Најголемиот товар од бегалската криза го поднесе Македонија.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Во 1999 настаните во СР Југославија, кризата во Косово и воената агресија на НАТО силите врз СР Југославија, го предизвикаа најголемиот бран на бегалци, околу 300.000.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Таму тие ги опишаа слоевите на доживување на луѓето кои се соочуваат со крајниот настан во својот живот.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Таквата ситуација, според Маклин била од првостепено значење, бидејќи сето тоа ќе влијаело на идната политичка ориентација на Балканот, “а со тоа ќе дојде и до промена на силите во Европа“.40 По пристигнувањето на првата британска воена мисија (27-28 мај 1943 година), по одлуките на Второто заседание на АВНОЈ и заклучоците на Техеранската конференција настанале крупни промени во односот на големите тројца кон настаните во Југославија.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Би салал и понатаму редовно да ме известувате за настаните во вашата област како од перспектива на печатот исто така и од локалните и цивилните власти.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Но настаните во Македонија и постојаните посети од Маклин и укажувањето за територијалните аспирации на македонското политичко и воено раководство, а кои не биле во интерес на британските долгорочни воени цели во однос на Балканот, го принудиле Тито да преземе енергични мерки во однос на настаните во Македонија.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Ваквите информции биле причина Министерството за надворешни работи на Велика Британија да побара од својот претставник кај Фицрој Маклин да го извести претседателот на НКОЈ Јосип Броз Тито за загриженоста на Британците во врска со активностите во Македонија, предупредувајќи го да внимава “да не биде вовлечен во настаните во Грција“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

ПРВИТЕ БРИТАНСКИ ВОЕНИ МИСИИ ПРИ ГШ НА НОВ И ПО НА МАКЕДОНИЈА Интересот на британските политички и воени тела кои настаните во Македонија започнал кон средината на 1943 година.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Оценката на Тито за неавторитативното дејствување на Апостолски во Македонија, што им ја предочил на шефовите на британската и американската воена мисија, во тој момент може да се разбере само како чин со кој Тито настојувал да ја оправда својата немоќ во однос на контролата на настаните во Македонија.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Исто така на членовите на мисијата Bethesda им било потенцирано “партизаните во никој случај не треба да знаат за вашите истражувања“.371 Имајќи ги предвид настаните во Грција по британската интервенција на 4 декември 1944 година британската заднинска воена мисија на Фицрој Маклин во радиограмата до мисијата Bethesda во Македонија барала “имајќи ја предвид сегашната сериозна ситуација во Грција, Министерството за надворешни работи многу е вознемирено и бара да останете.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Исто така Темпо се осврнал и на настаните во грчка Македонија нагласувајќи дека “грчките Македонци сакале да земат учество во грчкиот национален ослободителен фронт и поради тоа им се придруѓиле на силите на ЕАМ-ЕЛАС под четири услови:

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Особено својот интерес го насочиле кон настаните во Југославија и Грција.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Веќе и самиот рудолфински кружок бил составен необично: во друштвото на маниристичкиот цар кој што дел од својата младост минал на мадридскиот двор на Филип II, освен Арчимболди, ги сретнуваме Џовани да Болоња (скулптор), Венцел Јамницер (славен гравер), Бартоломаус Спрангер (сликар од Антверпен познат по прикажувањата на голи осуденици на смрт во доцноромантичарски стил), Ханс и Филип де Монте (водечки претставници, покрај Лас и Пелестрина, на доцноренесансната полифона музика), Адриан де Врис, Кеплер, Брахе, Антониот Абондо (изработувач на медали), портретистот Николас де Нојшател, потоа разни трговци со уметнички дела, колекционери, врвни занаетчии - еден, во секој поглед, космополитски собир. (...) Не е чудно што народот во Прага набрзо почнал да зборува дека Рудолф II е во врска со ѓаволот, токму како во легендите за Фауст од времето на доцната ренесанса, како во Гетеовиот Фауст, како во Мановиот Фаустус кој се надева дека со стекнатото знаење ќе се стекне со една нова, крајна и спасоносна формула... Margina #26-28 [1995] | okno.mk 223 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 224 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 225 Необичниот гроф Арчимболди Арчимболди пред скоро време повторно е откриен и претворен во настан во современите луксузни галерии, а за неговите слики (портретите составени од животни, на пример) се плаќаат баснословни суми.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Но, од друга страна, како да се бориме за тоа а да не ги жртвуваме најистозвучното можно со-обраќање, преведувањето, информациите, демократската расправа и законот на повеќе гласови?

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ова доживување многу влијаеше врз поната мошната дејност на Бојс кој потоа повторно ги употреби овие материи и материјали.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

” Флуксус кој се врзува за Дишан со биографска димензија и тенки нишки. превод: Ирена Павловска извор: Art Press, септември 94. 84 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Олга Свиблова Бојс источен фронт Галеријата Ridgina и други простори Олег Кулек ја изложи со успех инсталацијата на Алексис Белјаев и на Кирил Преображенски: У-87.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Со оглед на тоа дека настанот во секој случај е единствен, во мерка на својата разлика наспроти другиот, секојпат одново треба да се измислува, и тоа не без стојалиште, туку секојпат надминувајќи го, без било каква сигурност и извесност.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оваа инсталација реализирана во чест и во спомен на Бојс беше значаен уметнички настан во Москва.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Другарот Чапаев беше видливо расположен што настаните во однос на Татковата потрага по старите отомански записи започнаа да се одвиваат според нивната заедничка желба.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Бидејќи според режисерот (но и според Хераклит) сите нешта се насочени кон сите нешта, анатомијата на хиерархијата на луѓето собрани во ресторанот во еден европски историски контекст е потпомогната со сликата на Франс Халс и со еден алузивен наод - книгата посветена на настаните во текот на француската револуција.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Во христијанските куќи, по дворовите, во тремовите, на чардаците, под покривачките, а на чифлизите во кулите долго се прераскажуваа настаните во изминатиот ден и нетрпеливо се исчекуваше новиот, кога христијаните во ропскиот труд ќе можат да ги потопат стравот и неизвесноста а Турците да пазат на нив и да се испазат од нив.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Неговата подвижна библиотека во егзилот за секое значајно дело и настан во неговиот живот беше свртена кон потрагата на идентитетот на својот народ, за неговото илирско потекло, историската изолација во која гледаше причина за постојаниот егзил на својот народ од кој не беа изземени тој и неговото семејство.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Како што е изнесено во почетокот, настаните во романот, починувањето на таткото, го ослободува главниот лик на нараторот од зависноста која би го лишила од финалниот триумф над противникот (тоталитарната идеологија) која го примора „големиот губитник” на егзил и на еден повлечен живот.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Идевме во татковата библиотека на тивко учење на премолкот, кога устата речиси и самата се отвораше пред предизвикувачките настани во тие барабански балкански времиња, исполнети со семожни наредби, пароли, диктати, лажни ветувања, немотивирани забрани.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Дури кога поминале некои од нив да служат во новоизградениот хотел во градот а другите во куќата за разонода на И. Мали, јас сум се нашла во полето, близу до ќерамидницата, но кој ме довел таму и со каква цел останува да се разреши во некое друго време кога на вистината ќе ѝ тргне од рака да ја намота измрсената преѓа на настаните во чист здрав клопец.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А пак приказните на Огнена Гулева, дека низ моите одаи прошетале многумина... ме потсетуваат на снегот: напаѓал напаѓал а по него безброј траги, но само до утрината.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Прашањата кои го контекстуализираат посебниот излез значајно учествуваат во истакнувањето на деталите за единствениот ред на настаните во кои тој се наоѓа.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Дајте ми еден пример на настан во вашиот живот на кој таа била сведок и којшто би можел да ѝ помогне да го предвиди ова постигнување. (б) Како таа би ги опишала околностите под кои се случил настанот? (в) Дали таа била свесна за другите кои можеби учествувале во настанот? (г) Што мислите дека би рекла кога би била замолена точно да опише како тоа се случило? (д) Како таа би ги определила вашите цели при остварувањето на ова постигнување?

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

А посебниот излез може да биде претставен како еден од овие клиновидни камења, чие постоење подразбира дека се наоѓаат на своето место во посебна класа и редослед на настаните коишто се одвиваат, и истовремено учествуваат во посебното одвивање на настаните со тек на времето, во двете негови насоки.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Следува еден пример за поставување прашања, образуван според таа структура. (а) Добро, значи вашата тетка Мевис би можела да биде во најдобра позиција да предвиди едно такво постигнување.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Бев вљубен во синооката Ана и љубовта ја знаев до тој ден како разговор за книгите - за Робинзоновиот Петко што избегал од човекојадците, за Гуливеровите смешни настани во земјата на Лилипутите, за детските војни во Павловата улица, за сите Вернови и Велсови фантастични чуда, за приказните од Илјада и една ноќ.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Разликите се преломни, а нивните последици се видливи.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Приказна за татко што го исфрла сина си на улица или се откажува од него или за татко што сплеткари против сина си или му ја планира смртта; настан во кој син го удира татка си; приказна за син што се обидува да го убие татка си: самото спомнување на вакви сценарија е доволно да потсети на познатите сижеа од европската книжевност и култура – а да не зборуваме за фројдовската психоанализа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Штом ќе си го поставите тоа прашање, не треба премногу да размислувате.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Во разговорот со кореспондентот на “Манчестер Гардијан“, тој иронично го прашал:150 „Дали, господине, европскиот или одделно францускиот печат, и по настаните во Солун, ќе ги симпатизира комитетите, коишто на Французите особено им се заблагодариле запалувајќи им го паробродот во солунското пристаниште?“

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Врховистичката оружена акција во Македонија ги поттикнала големите сили, особено Русија и Австро-Унгарија како “најзаинтересирани“ за настаните во Македонија, да го забрзаат подготвувањето на реформи надевајќи се дека на таков начин ќе ја смират револуционерната атмосфера во Македонија и ќе ги осуетат бурните настани што биле на повидок.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Ние бевме во длабока заблуда верувајќи дека личниот хероизам е тој што ги движе настаните во животот, ние не сфаќавме дека сме дел од народот и дека нашето дело ќе биде плодотворно, само ако тоа е поврзано со народот и е дел од народното дело.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

На оној дел од јавното мислење кај кое настаните во Македонија и положбата во која се нашло христијанското население предизвикувале сочувство и критика на политиката што ја воделе владите спрема македонското прашање, требало да му се каже, за да се неутрализира, дека револуционерното движење „не заслужило“ повеќе.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Како сведок, Милан се јавил пред Судот и го прочитал следниот однапред подготвен текст: „Господа судии, долупотпишаниот осуден во врска со настаните во градот од 28, 29 и 30 април, сѐ што сум рекол во врска со обвинетите лица на кои сега им се суди, е забележано во протоколите на Воениот суд.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

ЗАКЛУЧОК Како што видовме, Солунските атентати по својот одглас што го имале во Европа и по своите последици што ги имале во Македонија биле најкрупен настан во периодот пред Илинденското востание Сите автори што се занимавале и се занимаваат со историјата на македонското национално-револуционерно движење одделно се задржуваат и на Солунските атентати.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Појавата на оваа нова каста на отворени умови во различни земји ширум светот е централен историски настан во последните четириесет години. (...)

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Всушност, понекогаш помислувам дека никогаш и не сум излегол од таа библиотека”.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

ПОЛИТИКА „ЗА ИЗБОР : ПРАВОТО ДА ГО ИЗБЕРЕТЕ СВОJОТ ДЕКАН Слободата е индивидуална работа.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Во неа Минотаур избира да остане во лавиринтот во кој е затворен: „Едно попладне“, признава тој, „излегов на улица; ако се вратив пред мрак, тоа го направив поради стравот што лицата од обичниот свет го предизвикуваа во мене“.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Таа значи нешто посебно, единствено, лично за секој поединец.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Неговиот расказ „Куќата на Астерион“ може да се чита, а да не се претера во толкувањето, како метафора за самиот Борхес.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Многу години подоцна, во својот “Автобиографски есеј” од 1970-та, тој повтори дека & останува верен на планетата Тлон, т.е. на светот на книгите: “Да ме прашате да го именувам главниот настан во својот живот, би рекол дека тоа е библиотеката на мојот татко.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Запролети. Заборавив на настанот во туѓата земја.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Од овој површен поглед врз историските настани во Македонија се гледа оти горе-долу сите македонски котлини имаат една и иста историска судбина, горе-долу сите нивни жители имаат особен, одделен историски живот, неретко самостоен, или пак вклучува во себе заедничка борба за политичка слобода.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Тие ученици се душата на сите настани во Македонија оттогаш досега.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Но, денес кога наидов на текстот на Теди Москов, театарски режисер од бугарска провиниенција „Среќна случајност“, почнав и самиот да подавам интерес за тоа дали сентенцата на Фелини „Случајноста е другото име на Бога“ е она кон кое треба да се приклониме кога зборуваме за настаните во животната стварност.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Дејството се одигрува во 1921 година, во Софија Лицата и настаните во оваа драма се измислени.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Му ветив дека насобраниот народ ќе вика Тито-Лазо, и тој сиот радосен се согласи да подготви драматургија за овој, би рекол најзначаен настан во повоената македонска историја.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

Најупорните или најгладните од дружината испекле нешто малку месо, изеле колку што можеле со последни сили опирајќи му се на сонот, она што останало го оставиле на двоколка за заспаните. Потоа со слатка ситост заспале.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Се чекорело тетераво, никој не седел на двоколка, дури ни чкрботливиот Симон Наконтик - Господи севишен, повторувал, зошто не останав дома и не си го чекав на ониште судниот ден како што им доликува на причестените старци? - а Арсо Арнаутче, со секакви шамии врз окото преку кое минал турски јатаган, се потпирал со рака врз ѕидот на двоколката и само со една голема и засолзена црнка гледал во призрачноста на случките што останале на патот, најмногу во последниот настан во кој загинал од две стрелби пркосниот Борис Калпак.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Сепак ги влечеле колилата оставајќи зад себе меки лепешки и издржувајќи ги животинските патила; луѓето ги хранеле со силата на својата тврдоглавост и со безнадежноста на иднината од која не можела да прожугне ни дива чекутина.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Онисифор Проказник здробен во метежни визии го сонувал искинато и многу поинаку отколку што го доживеал дневниот настан во кој пукале еден на друг и се колеле меѓусебно луѓе што никогаш не се виделе, што не ги знаеле дребните радости и јадрите маки на своите случајни противници и кои судбината ги соочила среде крстопат на животот и смртта, ги поставила со своја умешна но и подмолна стратегија едни наспроти други, кукулинците, во игра на случајноста, со повеќе љубов за дружината отколку за осумте горјани што најпосле и не морале да се арамии или наемници на оној сур и таинствен Али-бег со повеќе прстења од злато и секакви скапоцени камења на рацете отколку што имал влакненца по рабовите на црвените, некако чудно вжештени очни капаци за кои најмалку еднаш годишно барал мелем против јачменчиња.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Луѓето во Шумшул- град се плашеа и од своите сенки.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Со оваа втора сказна за месечината завршува и дел од настаните во Шумшул град.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Сакав да раскажам за тоа, за талентите, за тој несекојдневен настан во животот на домот.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Уште првиот ден кога ни соопштија за овој толку чуден, необичен настан во нашиот живот, нѐ фати таа треска. Проклет да бидам, треска.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Додека ова Бургиба Јуниор го кажуваше, во свеста, како јасна потврда на кажаното, ми прелета еден неодамнешен настан во тунискиот парламент.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Бургиба по ова предупредување на своите западни пријатели разбра дека со посебен настан во парламентот мора да го одбележи и вистинското враќање на повеќепартиската демократија.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Впрочем информациите се очекуваа од овдешната амбасада, за главниот настан во светот, особено од пријателската и неврзана земја.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Ни Татко, а уште помалку Камилски, не можеа да го заборават настанот во Татковата библиотека и во нашата куќа во врска со една непрочитана книга на Камилски. Тоа стана грев кон непрочитаната книга којшто и ние децата никогаш не го заборавивме...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И најпосле започна најзначајниот настан во животот на Климент Камилски откако се врати од Голи Оток кога требаше да ја покаже со Татко, како сојузник, својата полезност за човештвото, посебно во доменот на воспитувањето на детето, неговата тема на животот и одбранетата докторска дисертација во младоста.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

А еве што било напишано во врска со настанот во еден угледен лондонски неделник: Харолд (името на детето), кој живее со своите родители близу Лондон, по една сериозна повреда, целосно го изгубил сеќавањето и моќта да зборува во период подолг од еден месец.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

На такви размисли го поттикна еден необичен настан во Англија, кој му го раскажа Татко на Климент Камилски при нивната најнова средба: Едена млад Англичанец, припадник на семејство од француско потекло одеднаш ја изгубил моќта да зборува англиски, и, на општо изненадување, започнал да зборува француски.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Потоа Азра живо им раскажуваше за интересен настан во Нигериското село, а Лилица се жалеше на наездата комарци кои како никогаш до сега пустошеле во населбата Долно Лисиче.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Во врска со настанот во домот на госпоѓа Мариела, полицајката не го спомнуваше началникот, но мене ми беше јасно дека сега кај неа преовладуваше свеста за двоглавата опасност во која се оцртуваа ликовите на Круме Волнаровски и неговата братучетка.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

А балот, со самото тоа што е централен настан во последниве десет години, е симбол на минатото, сегашноста и иднината.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

- Тоа не прави некоја голема разлика, балот на гардата е најбитен настан во земјата и во нашиот град.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Ова што се случи со Кала, беше највозбудливиот настан во селото по згаснувањето на вулканот.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

И покрај сета релативност на својата целовитост или единственост само животот и настаните во светот што го сочинуваат ја дава моќта на означувањето, правејќи од настаните нешто повеќе од факти што инертно постојат.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Настанот во црквата кога се појавија сејмените со исукани јатагани и навртени пиштоли кон луѓето, беше страшен.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Сознанието дека сите овие буричкања во нејзиниот мев се дел од настанот во полето, а не од некаква расипана храна, ја парализира волјата во неа, ѝ ја уништи и последната надеж дека било кога ќе стане едно тело со Димостена.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Така, со губењето на чувството за повраќање, со множењето на деновите, со оддалечувањето од настанот во нивата, стануваа сѐ поретки и обидите да се исфрли она што веќе растеше во неа.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Тоа требаше да биде голем настан во неговиот живот.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Таа првин ништо не рече. Беше премногу под впечатокот од настаните во родната земја.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

XII Настаните во Татковата библиотека, предизвикани од распоредот на книгите, од некое неочекувано откритие во нивните прелистувани страници, потоа разговорите на чардакот со Мајка, не остануваа без последици и врз судбината на нашето семејство. Така беше и со ненадејното откритие на старите знамиња во двојното дно на чеизниот ковчег на Мајка.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Тоа можеше да се смета за еден од најзначајните настани во Татковата библиотека. Барем за Мајка.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Значаен настан во историјата на Татковата библиотека во егзил беше кога неговиот пријател Климент Камилски му донесе монографија за сликарот Марк Шагал, од една изложба во Париз.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Овој настан во дворот на мојот сосед беше поводот да се зафатам со темава бидејќи сметав дека доживувањата на мојот сосед се само епизода од случувањата што имав намера да ги изнесам на виделина.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

А тоа доаѓа оттаму бидејќи постојат и такви страдања што ги носиме длабоко во себе, скриени од светлината на денот и од очите на љубопитноста.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Којзнае што се ќе ѝ изнаречев да ми излезеше во тој момент пред очи.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

За жал, настаните во кои ќе распламтат огновите на личната болка, најбавно ги покрива пепелта на заборавот.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Кога узнав за настанот во дуќанот за сода-вода, многу ѝ се налутив на Рајна.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Веројатно помислувала дека ваквото соочување со вистината ќе може да го доведе засекогаш во ред нејзиниот Генерал.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Евентуалното постоење на такви, за неа непознати случаи од љубовниот живот на Ролан, се чинеше дека се многу поважни од спомнатиот банален настан во дуќанот за сода-вода.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

По настаните во Унгарија 86, велат, ни се влошија односите и со Романија. Нервозни времиња.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Не очекувајте почитувана Лејбовиц, да одговарам на секоја ваша опсервација и реакција на настаните во Македонија врз основа на медиумските информации.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Но посакувам сето ова да не се изроди во нова драматична епизода во вашата балканска сага и вашето семејство да биде секогаш безбедно. Елен Лејбовиц Р.С.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

За да ѝ одговорам на нејзината љубопитност и на некој начин да го дополнам нејзиното истражување, ѝ пренесов еден мал синопсис за можното продолжување на книгата под наслов Враќањето на козите, но и приказ на настаните во Македонија, за време на транзицијата.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Беше очигледно дека нашата преписка влегуваше во нова фаза, која ја диктираа настаните во Македонија.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Претседателот Ширак се интресираше за настаните во Албанија.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Се разбира дипломатскиот балет е необична синтагма, но никогаш не сум помислувала дотогаш колку е смешна нејзината конотација во контекстот што го означува.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Какво чудесно поврзување на настаните во мојата балканска сага, на што јас пишувајќи и не сум помислувал.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Ја чувствував од далечината толку блиска моралната поддршка на Елен Лејбовиц во моменти на дефетизам поради опасноста настаните во Македонија да добијат трагичен епилог како во други поранешни југословенски републики.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Неговиот портрет претставен од Антоан Перо беше крајно необичен и впечатлив, пред с затоа што ние ретко можеме да сретнеме, кај еден ист човек, толку исклучителни морални способности кои одат заедно со една извонредна морална и физичка храброст.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Таа не само што ги утврди котите на татковиот балкански егзил во своето време, туку одеше и подалеку, особено кога беа во прашање војната и мирот на Балканот, во стратегијата на преживувањето на семејството, на неговите потомци.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Ги следеше моите патувања, настаните во мојот живот, имајќи ја пред себе сигурно спиралата на моето движење во животот низ пишувањето... 1 мај 2001 г.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Неколкуте реда што ми ги напишавте вистински ме смирија.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Колку што настојуваше генерално да го согледа текот на настаните во светлината на ангажманот на Европската унија и САД, заплашена тие да не се претворат во војна како претходно во Босна, Хрватска и Косово, таа беше силно внесена и вникната во мојата судбина како човек и писател на една балканска семејна хроника во текот на XX век.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

И покрај фактот што вистината за настаните во Македонија во американскиот печат полека си го пробивала своето место, односно може да се каже - задоцнетата вистина за носителите на отпорот, американскиот политички естаблишмет, по смртта на Рузвелт, влегол во сферата на "реалната политика" и застанал во одбрана на интересите на западната демократија во Грција и во Турција.