Во непроѕирноста на мракот тој се спушта бргу и сигурно по скалата во потонот.
               
             
           
            
            
              „Пустина“
               од Ѓорѓи Абаџиев 
              (1961)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Како и утринското пајче, и она беше тука, додека немиот брод по големите води, на стаклото на прозорецот, се сокри зад непроѕирноста на ѕидот.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)