Како неразрешлив во оваа           расправа се покажува концептот за суплемент, што ја опишува поврзаноста помеѓу           говорот И пишувањето но кој што, во добар хегеловски стил, значи и замена’ и           дополнување’, на тој начин уништувајќи секаква јасна спротивност помеѓу говорот           И пишувањето. okno.mk | Margina #11-12 [1994]                                                           61      4.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Понатаму сме информирани дека                               за кратко време двајцата сликари станале блиски                               пријатели и уживале во бројните заеднички                               обиколки на париските барови.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 4-5“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Каталогот ни кажува дека Макс Бергман                               е германски сликар кој се сретнал со Дишан во                               Париз 1910 година (на изложбата, дневникот на                               Дишан беше изложен во истата витрина и отворен                               на истата страна на која е забележана нивната                               прва средба).
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 4-5“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кога го правиме тоа, се јавуваат извесни prima facie проблеми.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  По обиколката на Имотот, при којашто тој и другите главешини (на предлог на мажите што го пречекаа и кои и понатаму го придружуваа) си избраа коњи од ергелата, Потковицата, заедно со Имотот, заедно со стопаните, заедно со сите нејзини жители и со сиот нејзин синор, од свое име, и од име на победоносната војска, му ја подари на својот султан, како израз на верна љубов и длабока покорност.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Но кога тој нараснал а таа почнала да поболува, морал сам да заработува за двајцата.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На своите осамени обиколки на синорот беше стигнал да се зближи некако со говедарката Ристана Голушкоска со син ѝ Димко Силистарко, па тие, не без сочувство за нивните страдања во туѓа земја и меѓу туѓинци, брзо ја разнесоа низ Потковицата:  Додека бил Видан малечко и додека мајка му можела да работи, го водела со себе по белградските господарски куќи за да ѝ помага.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Кратиловиот проблем    По ова кратко запирање при обиколката на гледиштата на Дерида, да се осврнеме на нивната самореферентност.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)