Сепак, критичарите приговараат дека колекцијата на музејот има пренагласена ориентација кон западната уметност.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Делата што ќе бидат претставени референцијално се втемелени во популарната култура, но контекстуално и понатаму во идејата за висока уметност.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тие, значи, функционираат во популарниот код, но претставуваат и негова субверзија низ наметнување на или јасно критичен или вознемирувачки двосмислен став, како што низ популарниот „принцип на задоволство“ ѕирка и она „зад“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Постои, исто така, и едно карактеристично британско инсистирање на „огледување на светот“ во уметноста, една значајна ориентација кон реализам, кон повикување на принципот на реалност коешто и кај Фројд игра значајна улога при ослободувањето на потиснатото кое функционира во спротивност со принципот на задоволство. 4 Види С.Фројд, Ја и оно, Нови Сад 1994, стр. 97.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Средишниот дел на книгава му се посвети на исцртувањето на логичните врски меѓу неколку меѓусебно поврзани вредности што ги создаваат тие констелации и на показот како тие внесуваат обродени и сексуални значења во голем број елементи од културното поле – како тие структурираат една поширока поетика на културата во смисла на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-женственоста, значи, е културно обликување, а не само психосексуално.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Родовата ориентација е ориентација кон културни практики, културни облици и кон нивните значења; таа не е едноставно ополовен и оброден субјективитет издвоен од некој културен контекст.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа, не треба да ја толкуваме женствената позиција на машкиот геј-субјект во тесно сексуална и обродена смисла, небаре е само психосексуална состојба, неминовна последица од некое механичко распознавање на некоја крута сексуална геометрија, на менлив едиповски склоп на предопределени зададени анатомски и психолошки вредности.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)