Секогаш е дотеран, испеглан, панталоните му се како под конец, никогаш не се флекосува, секогаш е педантен со неговите облеки.
               
             
           
            
            
              „Игбал, мојата тајна“
               од Јагода Михајловска Георгиева 
              (2000)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Е па, сега, слушал турбо – фолк! Па што дека слуша, негов проблем!
               
             
           
            
            
              „Игбал, мојата тајна“
               од Јагода Михајловска Георгиева 
              (2000)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Акакиј Акакиевич дотрча дома сосема ошумоглавен: косата, што сѐ уште му беше останала во неголемо количество на слепоочниците и на тилот, беше сосема разбушавена; бокот, и градите, и целите панталони му беа во снег.
               
             
           
            
            
              „Црни овци“
               од Катица Ќулавкова 
              (2012)