Во                             политиката, како во Куновиот модел за промена на теориите во науките,                             аномалиите внатре старите парадигми можат бескрајно да се натрупуваат                             без да обезбедат доволна основа за критика сѐ додека не е понудена некоја                             нова опција.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 1“
              
              (1994)