план (имн.) - на (предл.)

Според карактерот на планот на содржина, можеме да издвоиме две основни типолошки класи на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Семасиографијата или идеографијата ја карактеризира онаа класа на системи на писмо, чии знаци не ја изразуваат фонетската страна на конкретниот јазик, туку Маргина 37 83 изразуваат конкретни поими или цели ситуации во непосредна корелација со планот на содржината на јазикот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Првата и основна етапа на овој процес, јасно е, прет­ставува расчленувањето на фонетската страна на јазикот во одделни фонетски единици, кои би требало да бидат изразени со особени графички симболи на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со други зборови, во таквите системи на писмо планот на содржината изразен со зборовите на конкретниот јазик, непосредно се одразува во знаците на писмото, со што знаците на писмото ја играат улогата на единици, кои покрај зборовите од конкретниот јазик ги изразуваат и универзалните појмовни категории од разните нивоа на апстракции.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во суштина, тоа е создавање на план на содржина на системот на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Романот Бунар од Димитар Башевски на планот на формата е беспрекорно конструиран, речиси геометриски, како низа од хомологии, од совпадливи ликови и случувања кои се огледуваат едно во друго, и како збир од дихотомии во кој се спротивставени историјата - митското, циклично време; колективното, несвесно - индивидуалното, цивилизациско; машко (Симон) - женско (Агна); вековен семеен судир (Симон и Владе); субјективното (животопис) и објективното (историски документи); бунар - водовод; современост - минато.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Беше поставен помеѓу налозите на окупаторските сили и сѐ поголемите потреби на населението.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Господ нека ни е на помош”, помислуваше Лука Карер, не знаејќи каква улога ова јонско копно ќе игра во плановите на завојуваните страни.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пушење. Во оваа група спаѓа и Shoulder, како и Space (“крупен план на шанкот на бифето додека рацете од време на време ги преместуваат чашите, а пригушената конверзација се слуша од позадината”).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Хенри Гелдзалер наведува како Ворхол го ставил пред вклучена камера и за време на снимањето пуштал плочи, телефонирал итн. додека тој пушел томпус позирајќи за портретскиот филм кој го носи неговото име, но исто така можел да се вика и okno.mk | Margina #15-16 [1995] 101
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Според него ќе треба да се нападне селото преку ноќ.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На гумното крај 'ржаната копа Толе му го изложи планот на Мирчета за Велиага.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На лединката „Чегревите нивчиња" каде што сонцето одвај пробиваше, седеа крај ладното кладенче војводите и го разгледуваа планот на нападот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Така — му го изложуваше Толе планот на Кулета и Андона.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Освен неколку крупни кадри, поголемиот дел од сцените е компониран во широкиот лак на масата за вечера и плановите на кујнската послуга, кадешто е остварена раздалеченоста и контролирано растојанието.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Универзитетот се изопачил: не е функционален на општествениот план на пазарот и вработувањето, нема ни културна суштина, ниту пак научна целисходност.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Првин, имајќи го постојано на ум едниот, почетниот, крај, убиството на стрика Анѓела Јанчески, се обидува да го намота клопчето на мислите за потоа да почне да го одмотува сталожено и лека полека сѐ до основната, сѐ до часов сегашен, во кој тој се обидува да го нацрта планот на населбата во Потковицата, - цртежот оставен на масата на средината на одајата тоа означува, план на населбата во Потковицата, заедно со црквата, со општината и со училиштето, кои треба допрва да бидат изградени - потоа, не станувајќи од столот, гледа низ едниот па низ другиот прозорец.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сето тоа Лазор го гледа од под веѓи и зашто отпорано знае што има нацртано на внатрешната страна на тутурката, планот на Потковицата, си дума и се надева дека можеби не се собраа за да го ругаат него, дека можеби и овој пат ќе разговараат за тоа за кое од смртта на татко му на Максима наваму секоја година ова време разговараат - за барањето одобрение за ѕидање црква, а годинава за барање одобрени за ѕидање и на општина и на училиште.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Свесен дека е во првиот план на вниманието, син ѝ одеше по неа, ги покажуваше колениците со артистичен гест и сосила ги цедеше последните солзи од маченичките очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Отсега ние ќе треба да се жртвуваме за неговите интереси и со тоа да му отплатиме за неговата вера во нас и за неговото послушно и точно исполнување на плановите на организацијата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа бранење ќе биде успешно и ќе ги замрси сите планови на пропагандите ако биде задружно и општо.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Досега работеше народот со интелигенцијата; задружно, но работењето беше распределено нееднакво: народот се јавуваше исполнувач на плановите на интелигенцијата, кога последнава не правеше ништо повеќе од составување планови или организирање револуционерно движење.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
43. Мисирков не им се спротивставува на католицизмот и протестантизмот и од чисто практични причини: овие гранки на христијанството не беа државна религија на ниедна од претендентките за Македонија, па следствено и не беа во директна услуга на завојувачките планови на соседите, додека тој сакаше да ги гледа во Европска Турција и интересите на големите католички и протестантски држави за да не се остане само на едностранчиво влијание.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А што поседува тој: опустената родителска куќа (во која брат му, обземен од итрите планови на евнусите, ниту наминува) нема кој да ја чува.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Секако, немаше поим за планот на Рада и мекоста на мајка ѝ. ***
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, планот на првиот напад на Ружа беше тактички изработен до совршенство. Чекаше да заврши мезењето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Можеби сите линии, сите крстопати, излези во лавиринтот сочинуваат универзален план на некоја виша сила, кој треба човекот да го следи во текот на својот живот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски настојуваше да му предочи на Татко што му недостига на духовен план на Балканот во однос на Европа, сметајќи се во тој домен за супериорен.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Трошчејкин не е господар во таа своја измислица и останатите од другата страна “реалистички” фигури на гостите (во авторската ремарка се дава директно укажување да се спушти во тој момент меѓу двата плана на личностите полупровидна завеса), почнуваат да се претворуваат во болни марионетки, во “свински муцки”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Под маската на љубопитен ентомолог, Петар Бем го спроведува својот пеколен план на освета.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
На планот на истражување нови звуци, секако најпознат Кејџов пронајдок е препарираниот клавир, настанат како сурогат на ансамблот удиралки за потребите на балетската група “Syvillae Fort”. okno.mk | Margina #10 [1995] 31
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Морнарицата на големиот Вок со едно око го прифати новогодишниот караван исфрлувајќи го на определени места според големиот план на Дедо Мраз.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Секоја грмушка и секој камен на Грамос претворете го во гробница на монархофашистичките орди за да се осуетат поробувачките планови на англо- американските империјалисти, за да стигнеме до победата...”
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
По планот на Беличот – отсега така ќе го викаме светлокосиот – со возот требаше да се префрлат до последната станица, а од таму со камион или некоја кола да продолжат до бригадните логори.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ноќта се случи нешто што сосема му го збрка планот на Мечета.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Тоа што џамијата почна да се гради забрзано по наредба на валијата, тоа само можеше да го затскрие планот на ибн Пајко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Паѓаа в дупка сите сметки и планови на Мегалон.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)