Тоа влијание е на прв поглед невидливо зашто се остварува извонредно суптилно и не толку во сферата на стилот кој Чинго, веќе покажавме, го гради врз нашата автентична говорно-фолклорна градиција, туку во доменот на емотивното и поетското, во самата поетика на Чинговата проза.
               
             
           
            
            
              „Големата вода“
               од Живко Чинго 
              (1984)