ползавец (имн.) - и (сврз.)

Прозорецот е - за да не се излегува од дома, да се гледа и гледа - надвор, а таму, веранда и бездна голи разгалени стебла есенска гримиорна светлина во одблесок и процес секогаш бледа налик на покојник и лизгава како ползавец и скотна како бубачка, па лазе, подлазува лази буба, лазибуба, апи апи аап...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Осетив само некоја трпка: ми се качува ко ползавец и целата ме обзема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)