ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Потребни му се на театарот дури и кога поради малкуто време што го имаат за вонпартиски активности, излегуваат на половина претстава или веднаш штом ќе им пожелат на актерите добра креација, а на публиката во салата пријатно театарско време.

Но, не го направив тоа. Настанот ме наведе да се сетам на реагирањето на публиката во кино салите.

Се плашам, од ум излегувам, кога ќе видам како се собира публика во театрите: На учениците им ги праќаме професорите, на работниците претседателите на синдикалните организации.

Од 1987 до 1992 година беше главен уредник на белградското (Нолитово) списание Дело, кое во тој период (особено со петте дебели броја посветени на Постмодернизмот) стана култно четиво за поеманципираната публика во веќе распаѓачката СФРЈ.

Таа прва, генерална асоцијации на театар (која е лајт- мотив, нишка која го поврзува целиот филм) сепак е мамка, илузионистички трик на Гринавеј, еден од многуте во таа толку забрзана, драстична и морбидна игра на раѓање-убивање, што гледачот го губи “стварносниот компас” (да, чиновите завршу­ ваат, декорот се менува, публиката аплаудира, но мртвите глумци не стану­ваат!) и веќе не е способен строго да ги разликува линиите кои, прво, ја разделуваат самата комплексна театарска сцена, потоа оние линии што ја разделуваат таа метастазирачка “сцена” (многу поголема од самата себе!) од публиката во “театарот” (многу поголем од самиот себе), а на крајот гледачот (а кој гледач???) има проблеми дури и себеси да се лоцира на некаква си мета (филмска) позиција, бидејќи една од основните стратегии на Гринавеј е разнишувањето на било кој “стабилен” агол на гледање.

Треба да се земат во предвид повеќе фактори, рангирани на скала. Raw е поважен - во тоа дали нешто ќе се појави и како луѓето ќе го примат и какви ќе бидат нивните реакции, иако поимот публика во целина е проблематичен за секој што се бави со нешто, а тоа важи и за мене.

Овие дела: дијаграми не од акции туку идеи, беа нуспродукти од Бојсовите маратонски јавни предавања од седумдесеттите, во кои се обиде да вклучи широка публика во неговата шема за опфаќање на сите аспекти на човековата креативност во „социјален организам како уметничко дело”.

Иако нивното значење денес се чини е единствено реликвитетно, овие мали употребни цртежи сепак служат како мост кон големите записи врз школски табли и кои го овозможуваат климаксот на „Мислењето како форма”.

Водачот дури по третиот знак да се престане ја смиру­ва публиката во салата.

Како оваа, толку очекувана во Турција и во Европа пресуда, била доживеана од самите осудени и од избраната публика во салата?

Овој ѕид како да го нема, а тука е огромна мрачна бездна... и, значи, како да има многу публика во замаглен театар, редови, редови... седат и сите гледаат во мене.

Се темели на насилство, на човечката ранливост и сексот.

Тоа се главните карактерис­тики на мојата работа од самиот почеток. ÂÂ Дали постоеја разлики во реакцијата на руската и на „западната“ публика во врска со вашето прскање врз Малевич? ÂÂ Да.

Во нашево време, кога старите „пролетери“ станаа малограѓани (а лумпенпролетерите главно се исклучени од политичката сцена) фашизмот на утрешнината ќе ја најде својата публика во тоа ново мнозинство.

Глетката што го магнетизира вниманието на публиката во сцените од Милдред Пирс и од Најмила мамичке е глетката на жени што „шизнале“, жени што ја преминале точката на пукање и излегуваат од контрола.

Но, структурните елементи на сцената може да се користат и на други начини за да се направи анализа на нејзината привлечност за гејовите.

Овие пристапи ни овозможуваат да го поврземе машкиот геј-субјективитет со поширок сплет од општествени динамики и културни значења. ‌Несомнено е дека некои геј-мажи нашле во сцената од Милдред Пирс средство за преработка на глетката на мајчиниот бес за да ги ублажат болните спомен-траги од отфрлањето од мајката, отфрлање кое има мошне особени емотивни екоти кај настраните деца.

Тука геј-драмскиот писател, всушност, ја провоцира, ја тера публиката – а, во таа смисла, и ја подучува – да се смее на ситуација што е и ужасна и трагична, а која останува таква дури и кога емоционалната внесеност на публиката во неа е дупната, иако никако запрена и укината, од кампското омаловажување на стрејтерската непропустливост за саморанувачката геј-иронија, за двојноста на машкиот геј-говор.

Ти си го замислуваш тоа безоблично лице во тој полумрак како гласно шепоти да го слушаат артистите на сцената а да не го слуша публиката во гледалиштето.

Овој текст е напишан на автопатиштата за време на возењето од публиката во Рочестер, држава Њујорк, кон публиката во Филаделфија, држава Пенсилванија.

3. Забележете дека публиката на големите надморски височини и публиката во земјите на север е претежно претпазлива во текот на изведбата, додека публиката во приморјето и во топлите земји ги изразува своите чувства било кога (кога ги има, секако).

Уметниците и публиката во САД реагираат на работите што се специфични за американската култура.