рофја (имн.) - да (сврз.)

А таму, рофја да ги удри, им ги вадат душите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Фовистички обоен или плускотница, да освежи исчекувањето да се олесни рофја да удри за невреме да ве подготви. Да имате слух и за небески работи.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ако не се засолниш, дождишта ќе те изнаводенат, ветришта ќе те кутнат наземи, може и некоја рофја да те дотолчи...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)