следење (имн.) - на (предл.)

Според систематизацијата на работните места, Авдиќ работеше како референт во комерција задолжен за следење на побарувачката, известување за цените и начинот на дистрибуција на производите на пазарот во главниот град и во Косово и често одеше на службени патувања.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Извршувањето на одлуките на Судот, согласно со ЕКЧП е задолжително за РМ и за оваа намена се обезбедуваат средства од Буџетот РМ (чл. 3 – чл. 4, ЗИОЕСЧП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како што може да се види, дејноста на фабриката во којашто работеше тој беше од областа на градежништвото и кога настанува спорот, кон крајот на 1999 година, во неа имаше преку 250 вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За следење на извршувањето на одлуките на Судот се формира Меѓуресорска комисија за извршување на одлуките на ЕСЧП.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Престојот во руската престолнина, активното следење на европскиот печат и живиот допир со европската дипломатија во Битола (и посебно со руската, особено по враќањето од Македонија) му овозможија на Мисирков појасно да ги согледа и оние моменти што не беа видливи низ чадот на секојдневните борби на револуционерите. 49.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Според тоа, по двете основи би требало да очекуваме дека доколку навистина имаме работа со следење на правила, оној кој го следи правилото мора, барем во принцип, да биде способен да ги препознае барањата на правилото и да биде свесен дека ги задоволил.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
И не би било следење на правило, кое го исклучува акциденталното, непредвидено, „на слепо”, или варијабилно усогласување, туку треба да се состои во определено почитување на она за што правилото вели дека е конститутивно за придржувањето кон него.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ова воопшто не е само реторичко прашање, бидејќи, како што имплицира претходната дискусија, доколку следењето на правилата не треба да се смета за когнитивно достигнување, тогаш воопшто не може да се смета за следење на правила.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа, тогаш, не би било следење на едно правило, кое, врз основа на тоа што е нешто регулативно, ги опишува ограничувањата и бара извесен образец на усогласување со нив, така што и ограничувањата и образецот треба да бидат сфатени како такви од страна на оној кој го следи правилото, со цел правилото да функционира како правило.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сепак ударен во оваа глава е делот насловен Training and Performance, кој се занимава со „проблемот на идеологијата во ситуација на вежбање, обучување и изведба (training and performance), во практичниот силогизам на идеологијата на или во поединецот, или прашањето како идеологијата преку парцијализациите се претвора во чин, делување, акција на поединецот“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Заклучоците до кои доаѓа Саркањац во врска со овој проблем се директна последица на едно читање на ‘доцниот’ Витгенштајн, поконкретно на Витгенштајновиот парадокс во врска со следењето на некое правило: “... ниедно правило не може да определи еден начин на дејствување, затоа што секој начин на дејствување би 109 можел да се доведе во согласност со правилото”.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За нејзиното истражување нема ни збор во романот, но заклучоците се наметнуваат посредно, преку следењето на однесувањето на самите селани, на заедницата која настапува како маса, а не како низа поединци, така што Бунар може да се толкува и како прилог кон истражувањето на Агна.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бугарскиот дипломат сметал дека “регистрирањето“ на куќите се вршело во рамките на подготовките за масакри, а според францускиот вицеконзул Готје, “анкетите“ биле вршени за да се олесни следењето на сомнителните лица.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Личности кои се облекуваат прилично добро, само поради следење на модните шаблони излегуваат од фазонот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Мразам и кога туѓото его потпаѓа под следење на спротивните инстинкти.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
По овој последен распит ја загубив стрпливоста за следење на протекот на деновите, а уште помалку на месеците.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа и велам дека станува збор за будно следење на брзакот на личниот интерес.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но кога се сретнав со службеното лице што го пополнуваше формуларот за моето отпуштање не пропуштив да прашам кој ден во неделата сме и колку имам поминато в затвор?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега ми судат во некаков дамков мрак во кој луѓето, оние љубопитници што си го губат времето со следење на туѓи судбини, се чувствуваат помали од мравки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во виенското списание Transit некогашниот славен полски дисидент Адам Михник во текстот со наслов Во сенката на Сократ пишува за националниот идентитет во модерното општество и ова го заклучува за денешната улога на интелектуалецот: „Држењето до вистината и воедно следењето на барањето сѐ околу себе да се анализира и секоја идеја на моќниците на овој свет да се изложи на испит - таквиот став за интелектуалецот значи: го прифаќаш тоа дека ќе станеш објект на навреди; мораш да сметаш со тоа дека луѓето за тебе ќе шират злобни гласини - дека ја презираш сопствената земја и ги предаваш националните вредности.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Авторот во овој роман настојува во конзистентното следење на една идеја според која козарите треба да се трансформираат во пролетери.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мерките се донесуваат според постојано следење на загадувањето во време од три дена, а тоа е 72 часа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Да го слушнеме крајот на излагањето!“ „... а ние ќе вложиме максимум сили и со ваква застарена технологија да обезбедиме мобилно следење на аерозагаденоста во градот и навреме да информираме, да предупредиме“ - зборуваше претставникот од Републичкиот хидрометеоролошки завод.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Игор Лозински сакаше да ја заврши својата голема исповед, пред своите балкански пријатели, да ги каже своите големи тајни за егзистенцијата на ова Езеро и на луѓето околу него, да му го пренесе на Цветана Горски својот морален тестамент, надежта на продолжувањето на неговото дело и вистина, а на Татко да му ја открие пошироката смисла на натамошното следење на патот на јагулите во потрага по излез од својот егзил.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Приказни смислувам, митови, стории за да те кажам: те именувам, ти се обраќам и те сликам, те олицетворувам, те отелотворувам и, да признаам, сѐ што сум напишал досега до тебе обраќање е: веслање по вода, воздух, етер, земја учење на твојот јазик следење на твојот пат.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Понекогаш самиот поединец може да е носител на границата, на пр. носењето предаватели за следење на локацијата од страна на затворениците на условна казна – тие можат слободно да се движат, а сепак се под постојан надзор, или припадници на пониските касти во индиското општество.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)