солза (имн.) - во (предл.)

Со другата, пак, ја фаќа неговата рака и Јехуда Давидовиќ чувствува како на Алегра ѝ се тресе раката.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа наеднаш застана. Тој изненадено ја погледна и виде солзи во нејзините очи.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Седеше така долго време, глув дури и на завивањето на волците околу колибата, а потоа наеднаш, како да изби, како да се скина некој обрач што го стегаше, се плесна на одарот и заплака на сет глас, со порој незадржливи солзи во очите...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А солзите во очите сами од себе ѝ навираат, ѝ ги поткреваат рамената, срамот нејзин на бело видело сака да излезе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Што мислите, момчета, ги прашал со солзи во очите, ќе ги испадиме ли враговите од нашата мила родина?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од тоа таа ќе се нажали и ќе се насолзи, а мене ме болат солзите во нејзините очи.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Повесна и потресна е сликата од престојот на Христов на Балканот како дописник кога е толку блиску до неговото родно село Кономлади, на патот од Солун до Албанија со такси автомобил, кога гори од желба да се врати во селото и да го посети својот ”мошне сакан” татко; но носен од сознанието дека би можел да му наштети на својот родител од страна на грчката окупаторска власт, тој заминува со надрочени солзи во очите по патот преку границата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Само ја почувствував неговата рака што топло ме прегрна и ги видов солзите во неговите очи.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тој се наведна и ме бакна во челото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледот ми беше матен и не можев да видам дали има солза во неговите очи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Прекрасно – шепоти Ева, со, ако не се лажам, солзи во аглите на очите.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Не гледајте во небесата со гневни солзи во очите, не молете се вашите душмани со ровја и чума да ја сетат силата Божја!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се расплака Тошо тајно со солзи во око сјајно за мене тука место нема кучето Тарзан ми го зема.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Се сушат солзите в грло, го слушна мојот крик.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Ми стоеја солзите во грло, но подалеку не стигаа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Се колнам, знам полно такви работи, што сега ги изоставам, зашто морам веднаш, веднаш да тргнам, видов солзи во вујнините очи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, не веруваше видов солза во неговите очи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А ти ќе плачеш тивко без солзи во тебе, тогаш ќе сфатиш како боли душата на една жена....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Јас никому не сум му донел добро досега.“ Се заврте и појде со наведната глава, ја остави со солзи во очите и сигурен дека поаѓа на долга пловидба, иди, девојко, вљубените не се никогаш себични. Тие се само жртви.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во мракот, низ нејасна насмевка на очај, се открива заб, блеснува солза в око.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Немаше солзи во нејзината душа, таа беше поисушена и од најголемата пустина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога се трага по историјата на малкуте Мајкини пролеани и многуте задржани солзи, во бегалскиот живот на семејството, мора да се рече дека тие се дополнуваа и со историјата на Татковите, речиси непролеани солзи во долгиот брачен живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стоевме на нозе и викавме, викавме, мавтавме со раце, викавме до зарипнување: Мамооо!!! Мамоо!!...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Имиња, имиња, имиња. Извикувани со плач, со љубов, со надеж, со болка, со топлина и со солзи во очите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Солта се втиснала во гените во парењето и спермата во плазмата и солзата во обредот и магијата не само за да храни ни за да конзервира туку за да подјадува и самата овоплотено време да впива сѐ што ќе допре сѐ што ќе шмркне малку по малку, до крај!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Немоќна пред агонијата на сопственото лудило очајнички се обидувам да се соочам со сопственото “Јас”, да го откријам стравот на сопствената душа, страв од солзите во очиве, од последната надеж дека во моето срце ќе пронајдам светлина и ќе се покаам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Моиве очи се клуч, а очите клучалница на вратата која ќе ја ослободи мојава заробена душа растргната помеѓу две сили.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
— И гробовите ни ги земаат, вели, и од мртвите се плашат, вели и си плаче насуво, нема солзи во очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Плач, јад, и солзи во неповрат препратете, пролетта во виор претворете ја, за малку живот оковите скршете ги на депресијата која младоста во вас ја убива.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Капнува солза во водата и отвора кругче, а тоа уште едно и уште едно и се шири, го зафаќа целото огледало на вирот, полека стигнува до брегот и се гаси, врз него згаснува друго кругче, носејќи го со себе огрденото лице на Зоја.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Она што го зборуваше сигурно не го сфатила, ама солзите во очите многу добро ги разбира.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)