софра (имн.) - е (гл.)

Се одигрува во собата од првиот чин и при истата положба, со исклучок што софрата е дигната.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ќе требе нешчо да се работи. — Лесно е за работа, ами ајде, повелете дома. Анџак софрата е ставена.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)