страдање (имн.) - во (предл.)

На своите осамени обиколки на синорот беше стигнал да се зближи некако со говедарката Ристана Голушкоска со син ѝ Димко Силистарко, па тие, не без сочувство за нивните страдања во туѓа земја и меѓу туѓинци, брзо ја разнесоа низ Потковицата: Додека бил Видан малечко и додека мајка му можела да работи, го водела со себе по белградските господарски куќи за да ѝ помага.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но кога тој нараснал а таа почнала да поболува, морал сам да заработува за двајцата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Видов многу страдање во неговите очи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Кога велам најизмачена не судам според нејзините страдања во текот на животот, тука на тоа ја додавам и нејзината долговечност, имено таа импе сто дваесет и шест години, кога се одвои од овој свет.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ја оставаше само Мајка да зборува за душата, небаре таа беше во нејзино надле­штво поради силното страдање во животот...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Толерантноста на народот произлегува од големото страдање во историјата...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не е само страдањето на жените тоа што машката геј-култура го претставува како смешно: машката геј-култура исто така и пред сѐ се гледа токму себеси и го гледа токму сопственото страдање во тоа искривено огледало на една обезвреднета женственост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
- Сечевме за да не нѐ сечат, зборувал Чучук-Андреј кој лежел сокриен во олтарот на најоддалечениот манастир. - И пак ни дојдоа до глава.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но животот се движел по линијата на својот пат и по осудувањето над човечки век на преживеаните од дружината: пред првите есенски дождови, по незапомнетите суши и страдања во илјада осумстотини триесет и петтото лето, според календарот на христијаните, за сите седумдесет и шест куќи во Кукулино ја ткаеле својата камена песна над пените на плитката Давидица дванаесет воденици, ноќе и дење, потоа, и од другите села да почнат да им доаѓаат тврдоглави луѓе какви што се раѓале под црногорицата носејќи на магариња или планински коњчиња пченица и 'рж.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не само што не може да се излезе од него, туку и во него, како и во реалниот живот, ништо не може да промени, нешто невидливо ја турка од едно страдање во друго.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Интензивноста на неговото страдање во него создава насладување.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ги поврзуваше искуството од големите страдања во судирите на животот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, еве, козата како да требаше да помогне, по толку страдања во привикнувањето на новата почва, на новиот брег на жи­вотот, да го дополни она што беше изгубено, она што му недостигаше на нашето детство.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Да, срцето му беше зрело, презрело од големото страдање во животот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше неизвесно што сака да постигне со ваквото однесување во животот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ниту едно несакано движење, ниту најмала гримаса на лицето, ниту еден единствен знак на очите или усните кои би ги оддале мислите што го измачуваа, или пак тешкото страдање во кое се беше затворил.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Учеството на Мајка во балканската историја беше директно, посебно низ историјата на нејзините страдања во спасувањето на децата, на семејството, во времето на војните и на преселбите, додека Татко речиси целиот живот ја пишуваше својата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Дали поради нејзиното големо страдање во животот, често во ситуација меѓу животот и смрт­та, особено во војните, со нас децата, беше обземена од мистеријата на душата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)