Ова е еден бизарен пристап, бидејќи теоремата на Гедел може да се примени само на модели на умот кои се базирани на машини чие цело знаење е кодирано во логички изрази, и во кој модел единствените „ментални операции“ би се состоеле од стриктни изведувања на формули само од информацијата кодирана во системот од самиот почеток.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 3“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Помеѓу реченицата G и теоремата на Гедел, секако, не може да    се стави знак за еднаквост, исто како што не може да се изедначи    реченицата на Епименид со забелешката дека „Реченицата на    Епименид е парадокс“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 17-18“
              
              (1995)