тинктура (имн.) - кој (зам.)

Промислувајќи, исто така, за граничните вредности на извесни уметнички гранки ќе увидиме дека тие се флуидни и се преливаат една во друга како чудни алхемиски тинктури кои во експериментот се интегрираат со ритуалните текстови (формули, мантри, магични беседи...).
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)