удар (имн.) - прска (гл.)

Тој се вртеше насекаде, нервозно, задишен, сакаше да се увери дали сите го слушаат, а со рацете мавташе, мавташе тој човек, како да ги вчепкал в раце невидимите јажиња од тишината и сега дрма со сета сила, бесно, - и еве од тие силни удари прскаат некакви стаклени ѕвона и ѕвечат парчосани срчи во оваа крчма.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)