Во средината на 60-ите, постминималистите, како Richard Serra, почнаа да го ситуираат           уметничкото дело во просторот и текот на секојдневието, проширувајќи ја Pollock-овата           провокативна метода на правење уметност со употреба на секојдневието како чинител.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)