Всушност, тоа е прегнантна определба на координатите на еден фасцинантен  имагинативен простор што е омеѓен од двата спротивставени пола на немиметичката книжевност:  фантастиката на натприродното, што им се потсмева на природните закони или пак наполно ги игнорира  и фантастиката на идното, сфатена како социјална критика.
               
             
           
            
            
              „Лек против меланхолија“
               од Реј Бредбери 
              (1994)