Хм, умен, се пази, си велам. И така, по кусо време, таму видов двајца луѓе во цивил и еден полицаец во униформа.
               
             
           
            
            
              „Братот“
               од Димитар Башевски 
              (2007)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И лошо се чувствувавме затоа што одеднаш станавме цивили и чудно ни беше без нашите војнички цокули, панталони, блузи, капи, без наредби и команданти и бевме среќни што останавме живи...
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)