Шушка коприната
   на незаборавот
   глода свеста
   гризе совеста
   јаде жолчката
   копнее желбата
   се топи, се впива
   во лебецот на јазикот
 
   а јазикот е совршен акробат
   во несовршениот циркус
   на историјата
 
   чијашто кожа е дребна
   бродерија
   скапоцен марифет
   народот е и врач, и враг
 
   Боже благи.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Болвата во малиот циркус на париското предградие се викаше Ришелје.
               
             
           
            
            
              „Две Марии“
               од Славко Јаневски 
              (1956)