чевел (имн.) - не (чест.)

- „Па твоите чевли не биле нови” - рече едно утро кога ми ги подаваше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А јас будалиот дури сега забележав дека чевлите не му се врзани.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Но чевлите не би биле верни ако, по долго талкање, не се вратат дома сами, како верни кучиња, и ако едно утро не ги дочекаат стопанинот пред сопствената врата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Грета (Повлекувајќи се наназад): ОК, Бети, сослушај ме прво!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Бети: Аа, тука си, пиздо!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ха, никогаш со крема за чевли не си цртал мустаќи!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во оној син фустан и со бела шапка. Само чевлите не ѝ ги видов.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Му ги собувам чевлите, на умрен чевли не му требаат, си велам, и му ги отпетлувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)