Ни еден српски воспитаник, особено ако тој има живеано во Србија, не само што не им верува на Србите дека тој е Србин, туку и ги мрази за нивниот шовинизам и ги лаже за да си ја достигне само целта, да добие образование.
               
             
           
            
            
              „За македонцките работи“
               од Крсте Петков Мисирков 
              (1903)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Необразованоста и незнаењето ја задржааа           овдешната нејака свест во состојба на шовинизам и расизам во поблага, посилна, скриена           или недвосмислена варијанта.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)