ѕвезда (имн.) - небаре (прил.)

Воздишка ли да испуштел спрам некого, од мака, или од севда некаква, врз овега круна од ѕвезди небаре се правела, небаре да му свети како на светец и да го пази со сечилото на светлоста.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Од што почна да ми студи, почнав да тапкам врз смраморениот снег под мене и ја кренав главата кон небото: небото изгледаше подсивено од студ, а ѕвездите небаре се смалуваа на небото.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)