јато (имн.) - во (предл.)

Знаев, другите ќе ја следат, и на доаѓањето на тоа непрегледано јато в бешумен лепет, за кое ниту за насмевка немав време, го почувствував само како мек допир на големиот плашт.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Какви ли јата во разденување долетале? Некави невидени мршојади размавтале црни крилја и заштракале со ненаситни клуништа!?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)