во (предл.) - железо (имн.)

Аргир ја крена мистријата и удри со неа неколку пати во железото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Најпосле ги пуштија, но двајца од нив беа отерани во Солун и сè уште се оковани во железа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Некој Мусо, ковач, Циганин, да му ги окове и рацете и нозете во железо, и пеш ли, на коњ ли, како било не ми текнува во - Скопје.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)