во (предл.) - катран (имн.)

Според обичаите на гавраните, го избањале во катран.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Таков цвет Арслан не фрла во катран.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пееше ли и што пееше?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И таму еден човек. Еден во вратот како бик, со едни ножишта како клади, зараснат во катран црна брада, се излежува во мојот мртовечки сандак што не бил сандак туку бил мојата смртна постела.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тоа беше волшебничка кугла, таа чаша што раѓа во себе разденување и примрак па после како сунѓер ја впива ноќта и ја дави месечината в катран. Тоа беше огледало.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Зар вака ќе стојам, си мислам, посадена во катран?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)