во (предл.) - кожа (имн.)

Мечките се облечени во кожи спуштени до петици.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ние себе се чуствуваме внатре, спакувани во кожа: она што е вон тој кожен пакет е не-ние.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Какво варварство! Да се земе живо дете, да се сошие во кожа на мртовец - и тоа ќе се задуши во тоа старско детство во кое не треба да прави ништо друго освен по сопствената смрт да загорчува други детства.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не сме во кожата негова и не чувствуваме темница и мувла собрана во четири ѕида; не чувствуваме ни удари, диви и разбеснети, како ни гмечење до бесвест, за да се признае сѐ.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Секако, секогаш можам да го суредам со Осмозно Полнење, кое одговара на фиксањето во кожа, но тоа значи да се признае поразот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Просперовите книги, во кожа поврзани, носејќи наслови како: „Книга на Земјата“, „Книга на јазиците“, „Ѕверството на минатите, сегашните и идните животни“, се пародија за природо-научните филозофи што посакуваат да го класифицираат и да го подредат светот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Лео Берсани јако го пренесува чувството на геј-посраменост поради неминовната пропаст на геј-мажественоста упатувајќи на „класичното спуштање: влегува буч во бар и се топори наоблечен во кожа, зинува и звучи ко пешован, те носи дома, каде што првата работа што ја гледаш му се сите дела од Џејн Остин, те легнува на кревет и – и другото го знаеш“.320
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Или во малку веројатниот случај да успеал, дури и откако те однел в кревет, докрај да се прави буч, сите други илузии ти се здробиле – според главниот лик во Приказни од градот од Армистед Мопен (1978) – откако потоа си отишол во тоалет и таму си му ја открил целата козметика.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, Пруст сметал дека единствениот начин геј-мажите да го надминат посакувањето стрејт-мажи и да успеат да се посакуваат меѓусебно, би бил да се прелажуваат, да ги глумат вистинските мажи какви што самите толку катастрофално не успеале да бидат и што е можно подолго да ја одржуваат шарената лага (иако никако нема да им успее да се преправаат многу долго).319 Така било, се разбира, во старите лоши времиња, пред геј-ослободувањето, кога геј-светот сѐ уште бил поларизиран поради поделбата на кралици и трејдови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, дури и по Стоунвол (или особено по него), предосудената тактика да се смажестиш и збучиш за да бидеш пожелен баш и не изумрела.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто во 1990 дојде „квир“-мигот, со неговата милитантна одбрана на девијантниот секс и на девијантните родови стилови, со неговите мажи во фустани, во кожа и со бисери, со неговото уживање во бучовските претстави и великоженствените театралности, неговото преосвојување на одозгорството и на одоздолството и неговото умножување (или преоткривање) на настраните подидентитети: на детенцето (twink), на меченцето (bear), на емото.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Денеска, утре, тој кради, таја јади, аир не можел да видит, голема мака му било, в кожа ќе си пукнел дури, одошто инат му идело на лисицата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Потопена прво во чоколадно млеко, па во етерични масла, па измасирана со крема која ја враќа младоста во кожата однадвор, за кога тој ќе чукне на врата двапати кратко и еднаш долго и ќе го стави клучот во брава, а рајберот таму кај што треба, ти, демек, да процветаш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- И го завиткавме во платна, во кожи, во кожуви, оти беше многу тепан, сета мрша набиена...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Немој, викал другиот и сѐ повеќе ја пикал главата во кожите. - Јаков ќе е татко и на деветто дете.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе појдам, ќе му помогнам да го најде светото грутче во кожа. Гревота е да пека по патов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Удирал и не броел. И не гледал каде паѓа изделканата јасенова гранка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И запомни за злоносницата - лук, ракија. Како ѓавол од крст ќе ја стругне пред тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Низ дупките на платното над неговата глава се пробиваа зраци и затоа изгледаше дека тој е облечен во кожа на леопард.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Според едни, надмудрен и разочаран од коњот, и посрамен. можеби изопачен од бес и очај, Татарот во кожа со боја на зимски дабов лист, доколку не бил Монгол или Черкез или некој од подалечниот дел на Азија, го нашол коњот што љубел да пие вино и со еден удар преку грло го заклал со крив анџар.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не знам во кој век и ден, во кожата на некој друг, сме ја доживелае или сме ја слушале прикаската за ковчегот на ветропирестиот Демофонт што му го подарила жена му на Филида да го отвори по една година од неговото одење на Кипар: кога ќе ја изгубиш надежта дека ќе ми се вратиш, ѕирни во него.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа се случило во последната година на деветнаесеттиот век, пред Велигден на седум или осум дни, еден наспроти друг стоеле крај жолта чеза со спрегната кобила и со бело ждребе - црвенокосиот бег куп стврднато нишеста во кожа и облека и попот Зафир Јосков Вртипоп, испотен човекојадец во долга мантија, и се искажувале почести како двајца великани, првиот со имот и власт, вториот со знаење да ја надитрува смртта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во стомакот и во кожата постојано нешто се бунеше, постоеше чувство дека си лишен од нешто на што имаш право.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се вртеа тој и жена му околу неа и не знаеја што да ѝ прават; ѝ бараа стршлен во кожата, не ѝ најдоа; ѝ бараа трн во нозете, рана некоја, но не ѝ најдоа; ѝ даваа вода, да пие, ѝ даваа да јаде, но таа само рикаше; ја измолзија за да ѝ го олеснат млекото во вимето, но таа и понатаму рикаше; ја одврзаа од јаслите, ја извадија од кералот, ја пуштија да шета низ дворот, низ бавчите, но таа никако да се смири: рикаше ли рикаше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Но во селото се ширеа разни вести: тè го виделе облечен во женски алишта, преправен во жена, зборувал како жена, и се однесувал како жена; скитал по селата и питал леб да се прехрани; тè го виделе подивен: облечен во кожа од мечка или волк и урликал, напаѓал на сè; тè го виделе каде што доаѓа ноќе дома му, преспивал, земал храна и рано во зорите пак бегал во планината.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тогаш момчето ми имаше петнаесет години. Машкото ми растеше како фиданбојлија.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Знаеш ли зошто сум тука јас, а? Знаеш ли дека и тебе, поганецот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Дури потоа ќе кренам грчко знаме...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го заклавме овенот, истолчивме два леѓена кромид и го завиткавме во кожа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еднобоен или шарен во кожата, со јадри продорни очи.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ме завиткале во кожи, во кожуви и ме кренале.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме гледаат излитена во кожата и ми даваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)