во (предл.) - контура (имн.)

Одвреме-навреме ќе се подотвореше небото на исток, но како око мижурлаво, ќе одблеснеше малку светлина, но матна како слепило; ќе се оцртаа куќите и дрвјата, но само во контури, во силуети, како нешто вештачко, како декор.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)