Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Ако некој не знае што бара правилото, тогаш, не го сфатил.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Едноставниот, но моќен увид дека сфаќањето се состои во знаењето на она што се бара - и, според тоа, е когнитивна состојба - е белег на експланаторната супериорност на ова објаснување над голиот поим дека фактите за согласноста со практиките на заедницата се точката во која му се става крај на објаснувањето на следењето на правилата.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Боинг има план да проектира контролор на лет во виртуелен простор, така што контролорот плови илјадници метри над аеродромот, гледајќи со непопречен поглед во која било насока (додека всушност седи на земјата хранејќи се со правовремени визуелни податоци од сателит и повеќекратни глетки од камери).

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Можеби можеш да станеш богат преку ноќ.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Земја во која комбинацијата на црвена кошула, жолти панталони, зебрасти чевли, кравата во „тигрест” фазон и виолетови гаќи со портокалова шрафура, не е знак за евентуален невкус.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Подоцна, кога издаде плоча, читав една критика во која неговото пеење беше опишано како „развлекување на тонот по целата хроматска скала”.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Разграноците на оваа технологија, како што е Валдерновата авантуристичка игра, не треба да ни го одвлекуваат вниманието од тековните примени во молекуларната биологија (скратување на молекули со помош на вид и допир, во воздухопловната симулација, медицинскиот тренинг, архитектурата, индустрискиот дизајн.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Земја, во која напорно работиш во фабрика за трактори и размислуваш за дизајн на луксузни сервиси за доручек - од пластика.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Подоцна, во 1919 година, Витгенштајн му пишува од затворот, испраќајќи му копија од расправата во која тврди дека не само што успеал да дефинира „тавтологија”, туку дека ги решил и сите останати проблеми во философијата на логиката за кои расправале заедно.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Земја во која можеш да купиш „Ролекс” часовник за 50 или 5000 долари.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Иако Арена е веројатно единствената Бојсова инсталација во која фотографијата има главна улога, таа овде не беше користена како медиум за лично искажување; додека Бојс систематски собира; фотографии каадешто се прикажаани тој и неговите дела, самиот никогаш не користел апарат.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Зборот изглед (гер. Schein) има ист корен како зборот убаво (гер. schoen) и во иднината во која влегуваме тоа ќе треба да се запомни”.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Леонард Коен, канадски поет, доаѓаше во барот во Дом неколку пати по ред и едноставно не симнуваше око од Нико.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Понатаму размислува за тоа во која насока ќе се развие овој процес на сопствено преобразување, откако со помош на хируршки зафати - пластична хирургија на лицето, пресадување на косата, итн.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Расел не ги чекал долго одговорите на овие прашања.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Но, Америка е и земја во која никој нема да го погледне „малиот” оригинал на Мона Лиза, ако неколку метри подоле постои неколку пати поголема репродукција.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Земја на можности, контрасти, релативни вредности, кич, арена за трка на сто метри...

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Земја во која шварценегер многу едноставно ја решава дилемата на Хамлет.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Во една прочуена акција од 1972, кога инсталацијата се појави во галеријата на Лучио Амелио, Бојс помина осум часа испружен на подот стрпливо триејќи ги овие плочи со масло, за да ја драматизира неговата идеја за скулптурата како „батерија” која акумулира енергија.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

За нивниот вид никогаш не размислувам како да е жив, туку како целиот да се состои од оние мртви бубачки на нашиот тепих, сите новозагинати создадени со дејството на некоја таинствена животинска трага - можеби таа прашина во која понекогаш лежат - којашто лебдее во воздухот, којашто преку ноќ зацврснува и спонтано преминува од една телесна форма во друга, како што бил случајот со ларвите пред научното доба.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Таа секогаш била форма во која на трауматски начин излегувал на виделина некој внатреопштествен антагонизам.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Па сепак, се чини дека фасцинацијата со средиштето најпогубни последици има во подрачјето на општествената рефлексија - во сферата на идеите што општеството ги произведува за себеси, во точката во која се одвива трескавичниот обид за разбирање на политичките, општествени и културни процеси што доминираат со нашите животи.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Затоа постои Уметноста, како нешто возвишено, Таа е материјал што кармичните ритуалци го обликуваат и со тоа создаваат паралелна стварност во која сѓ почесто претстојуваме отколку во оној како-ли- изгледаше-тој Вистинскиот свет.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Симулацијата е имитација во која истовремено и се преувеличуваат некои аспекти и се отфрлаат некои други аспекти на она што се имитира.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Како да сме излегле од најстабилна демократија во која луѓето уживале неприкосновени слободи кои што никакви тајни служби не можеле да ги ограничат.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Тоа е пораката што болеста ја праќа од иднината во која допрва ќе се разие до крај.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Срдечно се поздрави и следен од некој џин, веројатно негов телохранител, нè воведе нас двајцата, новинарот на италијанскиот Messagero, неговиот преведувач и потпретседателот Мацура, во една мала просторија во која започна нешто што требаше да личи на интервју.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Големиот метеж што настана на тоа имагинарно место на општествено средиште ги открива најдлабоките слоеви на кризата во која се наоѓа хрватското општество.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Како спротивност на тоа светот претставува одредена протежна ствар - res exstensa - во која сè меѓусебно се склопува без пукнатини.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Тоа право е недискутабилно за професорот, како што е недискутабилно и за неговите студенти, односно за сите други, само во онаа мера во која за целото општество вреди како саморазбирливо дека осознавањето, човечкото знаење, дури културата како таква, е нешто по својата природа достапно само до елитите, значи нешто што во есенцијална смисла е одвоено не само од општеството туку во крајна линија и од политиката. 40 okno.mk

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Токму така изгледаше Хитлеровата држава: животинско царство или ботаничка градина во која строго се почитувале законите, нормите, обичаите.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Во таа колку идилична толку и трогателно наивна слика на конечното оздравување на хрватското општество во која одеднаш просветените политички екстремисти покајнички паѓаат на колена пред симболичкиот претставник на златната општествена средина - во популистичката верзија на Готовац, пред народот, а во елитистичката на Кравар, пред “неутралниот граѓанин” - на виделина излегува темелното недоразбирање врз кое Кравар ја гради својата визија за хрватското општество.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ако ние треба да ги уништиме нив, тие мора да не уништат нас за да го спречат сопственото уништување, и ние мора да ги уништиме нив пред тие да не уништат нас пред ние да ги уништиме нив пред тие да не уништат нас... што всушност ја претставува точката во која сме ние во моментот.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Крајно растопен хроничниот кататоничар-хебефреничар е личност во која овие процеси го достигнале највисокиот степен кај некој што сѐ уште може да се смета за жив.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Последната негова книга беше „Критика и клиника”, 1993-та, во која пишуваше за делата на Мелвил, Бекет, Керол, Кафка.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Сето битие е таму, ништо не е овде. okno.mk | Margina #22 [1995] 49 Тоа најпосле може да доведе до состојба во која сѐ што пациентот е, тој самиот го чувствува како „не-јас”.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Излегувајќи од трпезаријата, тој фрла поглед врз голото рамо на Ен Тод.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тогаш сфатив во која мера на филозофијата ѝ е потребно не само филозофското разбирање, преку концептите, туку и она нефилозофско разбирање кое е на дело преку перцептите и афектите. И двете се потребни.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Единствен услов е тие да бидат потребни во било која смисла, но и да поседуваат одредена „туѓинскост”, која ја поседуваат во онаа мера во која одговараат на вистинските проблеми.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Кибернетика Создавање на виртуалната сексуалност спаѓа во поширокото подрачје на кибернетиката, па затоа да кажеме уште некој збор за тоа во која насока во иднина ќе се развива кибернетизацијата на телото што претставува подлога за секое вештачки генерирано и на научно-технолошките постапки подложено сексуално уживање.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

•Дали Ребека е прв филм во кој се обидовте камерата во возење да ја користите како изразно средство спротивно на монтажата?

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Вистинската личност, во која би била олицетворена неморалноста на жената, би бил коњушар кој смрди на ѓубре и тој лик требаше да го оствари Роберт Њутн или некој сличен на него.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Но Евергрин беше супер, за првпат се најдов во институција во која не морав да се борам за да можам да го правам она што го сакам, а за дете како мене тоа беше вистинската работа. ?

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Средбата со вас ме наведе да се почувствувам како патник којшто се загубил во земја во која никој не го зборува неговиот јазик.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Беше тоа ужасна работа, но траеше само неколку месеци.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Во приказната постои ужасна слабост, која нашите пријатели, почитувачи на веродостојноста, никогаш не ја забележаа: ноќта во која се пронаоѓа бродот со телото на Ребека открива една чудна сличност.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Прво во весникот излезе голема статија во која Лари го печеа на ражен, а веќе следната недела тој го купи весникот и на насловната страница одеше едно големо извинување до Лари.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Сликата на Пармиџанино секогаш одново го покажува точниот маниристички фенотип, иако поради својата „загадочност“ можела да дојде и од работилницата на Леонардо, тоа сепак е слика во која еден разблажен светоглед, доживеан во пренежната младост, се покажува во сета резигнација.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тоа беше како некаква комора на одеци, спона, во која некоја мисла се повторува како да минала низ неколку филтри.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Во исто време започнува и Кејџовото сѐ поголемо интересирање за источната филозофија во која на почетокот го привлекуваа “еротиката и мирот, двете во индиската традиција постојано присутни чувства”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Науката и новата рационалност се подразбрани како нештата што ќе го уништат страдањето и што ќе донесат повеќе среќа и удобност дури и за оние кои инаку не би можеле да ги уживаат.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Сепак, за творец на хепенингот се смета Алан Капров, еден од уметниците кои учествуваа во работата на Кејџовата класа во New School For Social Research (1958...).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Вистина, професорската димензија на Бојс се среќава во неговата изложба најмалку онолку пати колку што има и црни слики.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во историјата на американската музика, експерименталниот стил е првиот автономен музички правец кој немаше за пример некој од идеалите на класичната или поновата западноевропска уметност, ниту пак, наспроти тоа, беше израз на етничката или националната еманципација.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Интуицијата се појавува уште кај предмодернистите како што е Демокрит, кој зборува за атомите, кај Хераклит, кој ги зема спротивностите како сеопшти придвижувачи, кај Платон, кој ги наложува Идеите како принцип на реалноста зад подвижниот свет, и кај средновековните философи кои во Бог гледаат придвижувач на сѐ во универзумот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На планот на “чистата” музика Кејџ сѐ повеќе се враќа кон своите првобитни интересирања актуелизирајќи многу проблеми од своите поранешни дела.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оттогаш, кога времето ќе дозволеше, се состанувавме еднаш или двапати неделно, освен оние две недели во Кадаквез кога бевме заедно по цел ден. 26 искази за Дишан Историја Останува опасноста дека ќе излезе од торбата во која го ставивме.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ако текстовите се интерпретираат како да имаат некое друго значење од страна на некој подоцнежен Шелиев патник, кому му е грижа? 5. Différance Вториот проблем на самореферентноста се однесува токму на специфичниот поим на différance.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ова го прави исклучително тежок за интерпретација.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Чек.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Дерида нема за цел да го направи претходно “непривилегираниот” термин во хиерархијата “привилегиран”, а претходно “привилегираниот” термин “непривилегиран”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Таа форма нужно останува ограничена, одредена со севкупноста на отворените контекстуални обележја (јазикот, историјата, европската сцена на којашто пишувам и во која сум впишан со цела низа на повеќе-помалку случајни дадености поврзани со сопствената малецка историчност итн.).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Неговото пијано е кристал, кого завиткувањето во топол филц требало да го растопи, како и многу други културни објекти кои ги завиткал за да ги врати во живот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Мислењата за значењето и вредноста на неговата работа секогаш беа поделени, од поддршка полна со ентузијазам до негирање и отповикување на тие вредности.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тие можат да се видат во витрините, ги има во повеќе инсталации; особено присутни се во композицијата насловена како “Водечки сили”, каде стотина од нив се расфрлани по платото во онаа состојба во која ги оставил Бојс за времетраењето на изложбата “Art into society, society into art”, а на која присуствувал секојдневно, од пладне до осум часот навечер и водел еден вид отворен семинар за “водечките сили на едно ново општество”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

По порачка на Montreal Festival Society ја напиша композицијата за голем оркестар Atlas Eclipticalis (1961) во која за организација на звукот користеше мапа на небескиот свод со распоред на ѕвездите.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Деконструирањето на хиерархиските дихотомии, каде што еден термин е традиционално претпочитан во однос на другиот,12 може да нѐ потсети на една од погоре споменатите народни приказни.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Сепак, овие забелешки не ги оправдуваат оние кои сметаат дека единствено уметникот е способен правилно да ги претстави своите творби, да ги оживее и да ги измени низ едно естетско уредување.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Помеѓу 1933-34. ја истражуваше можноста за хроматска организација на низата од 25 тона без повторување (Шест кратки инвенции, завршниот дел од триото Соло со неизоставно следење на два гласа во канон); 1935-38. користеше фиксирани ритмични структури организирани по принципот на серијална техника; од 1935. постојано прави дела во кои ја комбинира играта, филмот, театарот, ТВ-то; 1939-56. компонираше музика (Прва конструкција во метал) во која ритмичната компонента е организирана на основата на истите пропорции на малите и големите делови; 1938-51. настанаа делата во кои е нагласена (ориенталната) експресивност (Сонати и интерлудии); од 1951. ги користи “операциите на случајот” и посебните, за нивна употреба направени табели; 1952. настануваат неговите најважни откритија, помеѓу останатото и примената на несовршеноста на хартијата при одредувањето на структурата на делото според Ји Џинг; 1954 ја воведува неодреденоста, прво во делата без однапред одредени односи помеѓу деловите (Варијации); 1958. настануваат композиции без фиксирана партитура, но одредена при самата изведба; 1967. користи компјутер за одредување на звучните и композициските параметри; 1969. ги конципира делата во кои ја укинува разликата помеѓу изведувачот и слушателот (33 1/3); од 1961., кога излезе книгата Тишина, развојот и промената на музичките искуства ги следат теориските и мислените ставови кои ги изложуваше во текстовите (претставени во Маргина).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

За да се разбере “реалната” природа на нештата мора да се направи многу поголем напор за да се открие она што лежи “зад” појавата.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во верзијата Имитации за оркестар без диригент и во делото И така натаму (1973) за оркестар со или без диригент, повторно укажува на хегемонистичкиот статус на диригентот во ансамблот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Јас не преферирам било каква преференција, туку онаа во која сум впишан и која ја обликува одлуката или единствената одговорност, без кои нема ни морал, ни права, ни политика.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Точно, но во мера во која тоа прашање ја надминува смислата што му ја даде Сартр.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Една од неговите последни социоскулптурални “акции” бил и обидот да го завитка Енди Ворхол со неговата топлина, во што не успеал поради тоа што Ворхол бил непоправливо ладен - замрзнат, црна дупка на ништожеството во која сѐ друго (сето останато) исчезнувало.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ова е вистинито во двојна смисла.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Овие напори нужно се дискретни и распрскани, речиси незабележливи: тоа ѝ припаѓа на нивната смисла и на природата на средината во која тие го продуцираат своето делување.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Поместувањето на важноста на звучниот резултат кон чинот на изведувањето на делото каде звукот го поприма статусот на последиците од тој чин, укажува на еден важен аспект на Кејџовото музичко мислење кое подоцна, посебно во неговата експериментална фаза која ја отвори “Тивкото дело 4’ 33’’”, ќе стане трајно обележје на неговото творештво.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

После тоа се емитува и друга серија спотови во која повторно се наоѓа нашиот тест-спот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Какофонијата од настанатите звуци е резултат на ситуацијата во која секој може да ја бира музиката што ја сака.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

4 Деконструкцијата, според тоа, не е само критичка дејност на професорите по литература и филозофија на универзитетот. Тоа е историско движење.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Според Бојс, виталната топлина, инхерентно духовна, била извор на полноти јата на телесното и духовното постоење.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тие не бараат одговор.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Двојката говор/пишување според тоа е темелната структура на неговиот текст, во која говорот е привилегираниот член.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оваа интуиција е исто така дел од модерноста, во која, на пример, физиката и хемијата проникнуваат во скриената механика на светот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Според нив, музиката е прекумерно поедноставување на ситуацијата во која се наоѓаме.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Не прашувајте ме каква, бидејќи за тоа во оваа прилика не би зборувал, а, впрочем, тоа непрекинато се обидувам да го направам на друго место, во речиси сите свои текстови. 4Зошто литературата за вас беше толку значајна? 4Она што мене ме интересираше (но зошто ми сугерирате да зборувам во минато време?) беше чинот на пишувањето, или, претпочитам, бидејќи во целина и не станува збор за чинот, искуството на пишувањето: да се остави трага која се одрекува, која дури можеби и е наменета на одрекување од сегашноста на okno.mk | Margina #11-12 [1994] 33 своето изворно запишување, од својот “автор”, да се изразиме така фалично.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

На самиот среќен крај на приказната, во која и ние сме поканети да одиграме извесна улога, дискриминацијата ќе престане а правдата ќе претежне.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Од тој период датираат и делата Аморес (1943) за препариран клавир и група том- томови, Корен, Медитација и Опасна ноќ, сите за препариран клавир, и Таа спие, за глас, препариран клавир и 12 том-томови.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ричард Костеланец Џон Кејџ (1970) Кејџ (2) Имагинативна конструкција Кејџовото творештво може да се набљудува како процес на постапни промени и иновации настанати како резултат на специфичното музичко-мислено занимавање. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 171

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Иако изјавите на Дерида може да не значат ништо во која И да е апсолутна смисла, сепак, идејата за тоа како тие се интерпретираат да значат совршено има смисла.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Првата смисла е онаа во која неговото дело се испречува пред традиционалната поделба помеѓу философијата И литературната критика.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Експерименталната музика не беше ниту школа - во онаа смисла во која тоа беше европската авангарда во Дармштад - таа претставуваше единствена духовна атмосфера, креативна ситуација погодна за заедничка работа John Cage на различни творечки индивидуалности во која никој не беше предводник или идеен водач, иако Кејџ (најстар помеѓу нив) од самиот почеток се истакнуваше со ширината на погледот и разнообразноста на аспектите присутни во неговата работа и мислење.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Се сеќавам како ја замислив театрализацијата на големата расправа меѓу Ниче и Русо, во која претстава јас бев статист подготвен за секоја улога.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во почетокот на четириесеттите години настануваат Кејџовите важни познанства со уметниците - Марсел Дишан, Марс Канингем, Вирџил Томсон, Ласло Мохоли- Наѓ, Макс Ернст, Пит Мондријан, Андре Бретон кои подоцна се прошируваа и според Кејџовото признание опфаќаа влијание од неговите учители, пијанистот Ричард Булиг и композиторот Хенри Кауел, Адолф Вајс и Арнолд Шенберг, потоа композиторите и уметниците, неговите современици и истомисленици, Лу Харисон, Алан Хоуханс, Мортон Фелдман, Ерл Браун, Кристијан Волф, Дејвид Тјудор, сликарите Роберт Раушенберг и Џаспер Џонс, скулпторот Роберт Липолд, зен-учителот Д. Т. Сузуки, ботаничарот Гиј Г. Неринг, својот татко, пронаоѓачот Џон Милтон Кејџ, интелектуалците и мислителите Норман О. Браун, Маршал МекЛуан и Бакминстер Фулер, па сѐ до оние кои ги познаваше преку нивните дела - Ерик Сати, Антон Веберн и Едгар Варезе.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ова христијанска интуиција на сличен начин се појавува и во солидното потекло на идеалот за политичка еднаквост и политичка слобода, т.е. држава во која нема да има привилегирани и непривилегирани, занемарени и претпочитани.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Се работи за Деридината расправа за Русо во De la Grammatologie.6 Како и Сосир, Русо го зема говорот како таква форма на присутност, каква што пишувањето не е (бидејќи тој е секогаш присутен во свеста).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Истакнувајќи ја природата како врвен систем на организација на сето постоечко, во чии рамки функционираат нему толку милите и блиски принципи на случајност, неинтенционалност, ненасоченост, промена, повеќеслојност и меѓусебна проникнатост, Кејџ дојде до ставот дека во уметноста е можно да се повлече паралела со природата во начинот на нејзиното делување и дека уметноста треба да ги следи тие принципи, бидејќи единствено така може да стане дел од таа иста природа и животот, кој е инаку нејзина највисока цел и барање.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во серијата изведби на Мјузикциркусот, Кејџ ги повикуваше сите музичари, композитори и уметници на одредено место и одредено време, заедно со публиката, да го работат она што го сакаат.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

По првата серија спотови сите три мрежи се враќаат на својата програма која се емитува следните 12 минути.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но, гледано од агол на ситуацијата во која настана и имајќи ги во вид промените кои на него ги изврши, Кејџовото дело е пример на совршена музика par exellence, музика На нашето и За нашето време. извор: Миша Савиќ, Џон Кејџ, СИЦ,1981. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 179 М еѓу писмата кои не ги фрлам кога ја прегледувам мојата пошта, во намера да отфрлам што повеќе, се и писмата кои ми ги пра ќа Нам Џун Пајк.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

По втората серија спотови се емитуваат уште шест минути програмски материјал после кој испитаникот оди во собата за интервјуа.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Според традицијата, Кратил ја сфатил поентата И на крај не сакал да каже ништо, туку само мавтал со прстот. 62 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Сепак, ситуацијата со Дерида не е сосем иста како онаа со Кратил.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Постои и електро-акустична верзија на ова дело во комбинација со Зимска-та музика.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Жид често престојуваше во Северна Африка, многу се зборуваше за Ками, се појавуваа бројни литературни списанија и се јавуваа нови издавачи.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

И, обратно - но реципроцитетот не е симетрија - најнапред затоа што не постојат никакви неутрални мерки, никакви заеднички мерки* што би ги нудел некој трет.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Мошне определен однос, и покрај неговата привилегија, и покрај неговата нужност и отворањето на полето кое тој го уредувал во текот на повеќе милениуми, особено на Запад, дотаму што денес и тука може да го произведе неговото распаѓање и самиот да укаже на неговите граници.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Таа одговори потврдно.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Навистина кога тој расправа за графоцентризмот, го опишува него како да е создаден во изгнанство, пратен во колонија на лепрозни и протеран.13 Ако ја разбереме деконструкцијата како една приказна, Дерида е добриот херој кој со неговото ново оружје - деконструкцијата, го принудува историскиот шовинистички фоноцентризам да префрли дел од сопствената моќ на традиционално дискриминираниот и понижуван графоцентризам.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Кратиловиот проблем По ова кратко запирање при обиколката на гледиштата на Дерида, да се осврнеме на нивната самореферентност.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во делото 33 1/3 Кејџ поставува неколку (највеќе можни!) системи за репродукција на звукот во просторот предвиден за изведување и на учесниците во проектот им нуди избор плочи со различен вид музика која истовремено можат да ја пуштат на грамофоните.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Исто така, еден вид театар, сличен на хепенингот, претставува музиката во која е тргната границата меѓу изведувачот и слушателот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Стапување во контакт Нашите односи не се веќе испреплетени со другата страна на улицата во која живееме (читај: каде што го ставаме нашето тело во кревет секоја ноќ) туку преку хиперлинковите во okno.mk 25 виртуелните мрежи.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Токму католичката црква во која во која мистериозно се чуваат некои од највеличествените изрази на маниризмот во целата Западна историја би требала да ја разбере теофаниската моќ на маниризмот!

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Во модерните нелинеарни модели, пазарите немаат многу врска со “невидливата рака” во која се содржани сложени процеси на само-организација, а не само понудата и побарувачката(...) Од друга страна, градовите се исто така домови на владините, комерцијалните, религиските и други хиерархии, во кои што одлучувањето е централизирано а ефектите од одлуките патуваат низ добро дефиниран ланец на наредби.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Застапени се текстовите на Брендан Гил “Повеќе од куќа - идеја во која живееме” - стр. 19, Флориан Броди (Мој дом е мојата меморија е мој дом - стр 21, групата Аилкно Електронска осаменост - стр. 29, Мануел де Ланда Дом - мрежа или хиерархија?

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Римската Курија, сè уште ограничена со “класицистички” и “барокни” претстави, мора да се ослободи од своите предрасуди.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

На пример, една јасика ќе ги насочи листовите во насока во која тие ќе можат да зафатат најмногу сончева светлина.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сакав да биде што е можно потранспарентна, надевајќи се дека гледачот ќе согледа дека структурата во која се сместени сториите е мошне реална и организирана.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Мислам дека не е, мојот обид да ви соопштам дека текстот веќе е дом, дека во куглата на телевизорот (во која паѓа снег ако се преврти) е содржана целата „куќа“ за која зборуваме, т.е. некаков скелет, некаква архитектонска структура на ред која ќе ни понуди малку сигурност и топлина, како што еден дом и треба да понуди.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сентиментот се смести во археолошките слоеви на свесноста (во ерата во која е напишана историјата на свеста).

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Веселост - Најчесто означува промена Детство - Човекова возраст, во која тој на една здодевност во друга. си игра со кукли.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Специјална едиција на Life сочинета од документарни фотографии на уличните борби, една Британска публикација со приказ на револуцијата од социјалистичка перспектива, потоа една голема уникатна книга од Хувер Институцијата во која што се реобјавени насловните страни на 13 најголеми светски весници, и која има тенденција да покаже како секоја земја ги обработува двете стории на денот: Повторното влегување на Советските трупи во Унгарија, и британското и француското бомбардирање на Суецкиот канал. okno.mk 51

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Но, решеноста да бидам достоен на зборот што го дадов, да останам чесен пред очите на тој мој пријател, едноставно да ја заслужам таа негова великодушност, беше над секоја моја ниска потреба, во која, за жал бев принуден да го сместам и читањето.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Гласина - Усна пошта, што никогаш не Етер - Бесконечна висина, во која доцни. обично летаат сите поети.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Во околина во која, од една страна, сопственоста станува сè поважна, а од друга, нашиот економски интерес се поместува од објекти кон информации, домот веќе не е дефиниран со географски координати, туку со пристапната патека во информационата мрежа.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Напуштеноста е фатален ефект, стапица во која луѓето упаѓаат благодарение на својата непромисленост и верување во илузии.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- му пресекол зборот детето, - знам: татко ми кажвеше, оту во тоа време, кога еднош поминвеле по неја царските камили, тоарени со хазна, како по мост, тој се скрил н'тре во крастајцата и кога поминвеле камилите, се растресол еднош, мостот се разнишал и камилите паднале во јазов, та се удајле.