во (предл.) - кревет (имн.)

Грета: Никогаш не оди на одмор без најмалку една фудбалска екипа заедно со резервните играчи и тренерот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Диди: Со кого веднаш би легнала во кревет?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Чувството на нечиста совест ме обесхрабрува за сексуален однос со жената, но сепак треба да одам в кревет, да ја извршам својата брачна сексуална должност.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Како што одам кон брачната соба или , не знам, ѝ приоѓам на жената в кревет, минувам кај кујната,како да минувам и, таму, гледам едно куче и три мачки.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Лага е, си велев лежејќи во креветот на грб, со рацете прсти во прсти под тилот, ако не е лага, тогаш зошто воопшто имал потреба да го каже тоа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Потпрен на лактот на перницата во креветот, онака според навиката што телото го стекнало со време, ме утешуваше и ме смируваше темното и затвореното, ме штитеше, чувствувајќи ги сенките и облиците што се плетеа околу мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Два дена не станав од кревет. Третиот ден станав. Пак се вратив во кревет.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Голем фраер беше. Јас бев никој и ништо.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Шабтај потстана во креветот, а потоа се исправи, слушајќи како некој, најпрво од далеку, потем сѐ поблизу до него го довикува неговото име.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Глумиците се да ги кутнеш првин в кревет па отпосле да им објаснуваш за радиусот на движење на слободните мисли.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Разговори во кревет, знаете, сепак... морате стварно да бидете таму, во зовриеното тело, инаку ќе ви се чини нспретно двосмислено или неподносливо слаткасто, ако воопшто ви се чинат било какви.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Дали било кога правите љубовници во историјата на светот вака зборувале во кревет?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
СПИКА - На убавата ко слика спикерка во кревет ѝ се спикал еден спијач. Како е твојата спила, драга моја; пие ли нешто “, или има спирала!?“, ја прашал спијачот изненадената спикерка. „Пие спиритуално и мрази аспиранти!“ рекла спикерката. „Дишан“, рекол спијачот, „спиритус, спирала, аспирант...“ „Гринавеј“, рекла спикерката, „лошиот господин Спика и фината Џорџина...“ „Ете, сплискавме уште еден разговор“, рекол спијачот. „Без да спискам!“, рекла спикерката. Спијачот се насмеал и заспал.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ѝ кажав уште првиот ден кога кашлаше: „Само не легнувајте! ... Останете седнати во креветот!“
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
(...) Во Тимбукту видов еден мал Арапин кој умееше со газот да свири на фрула, а педерите- бузеранти и пешкирите ми рекоа дека тој е вистинска личност во кревет.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како шофер, тој е безвреден, едвај способен да вози.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
16. Запрашаа една жена која живееше на село колку студено било минатата година. „Не многу студено“, одговори.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тогаш додаде, “Имаше само три или четири дена кога моравме да останеме во кревет за да се згрееме”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За на пат доби едно бедно истрошено коњче.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А светот пак нема повеќе желба да легне во креветот на филозофијата, но детето сепак се роди со помош на телепатија.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Своите денови парот ги минуваше в кревет.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Мажите и жените престанаа да си играат во креветите.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Утрово штом се разбудив и седнав во креветот, си реков: И ноќта е подолга кога си сам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој мирно си лежеше во креветот слушајќи си го срцето како му чука и како спиралата на пружината на креветот вибрира како одговор на неговото срце.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За секој случај, ѝ даде совет Рози да лежи неколку дена во кревет и добро да се храни.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
По читањето на вицовите си легнувале в кревет со смеење.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Скоро секоја вечер пред легнување, објаснува таа, таа и нејзиниот маж имале обичај да си читаат на глас еден на друг смешни приказни.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се намести во креветот оставајќи болничарката да го покрие и ги затвори очите.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А јас сакам да го одведам да спие на топло, в кревет.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
После, седум дена си лежел в кревет, си се исповедал и си се причестил очекувајќи да умреш.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А ноќе пак се спушта во креветот и во девојка се претвора.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ина на трапезот изгледаше сосема природно, како ниеден ден да не посветила на техниката или вежбата; немаше причина да не биде таква и во кревет. Имав и куќа: шатор небесен. ***
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сосема сме различни од хетеросексуалците – освен по она што го правиме в кревет (она што, горе-долу, сите во кревет го прават исто, со некои ситни, незначителни варијации).“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Заправо, исти сме како хетеросексуалците, освен по она што го правиме в кревет (што си е само наша работа – а и колку помалку се зборува за тоа, толку подобро).“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зошто да се чита нешто што не може да се понесе со себе во кревет?
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
А тие ни рекоа на сите да им кажуваме дека таму во Браилово сите деца се живи и здрави, дека се облечени во нови алишта и дека спијат во кревети со бели чаршафи, а јадење имаат колку душа им сака...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Единствено тешко ранетите и болните, откако го надминуваа шокот, извесно време остануваа во креветите за да ги ослободат од потресот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Чисти, измиени, облечени во пижами легнувавме во креветите со пеглани чаршави, што мирисаа прекрасно и се потонуваше во нив како во млака пријатна вода.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Потоа ме стави пак во креветот, нежно ме покри, ме погали по косата и откако ја угасна светлоста си отиде во собата.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Секој ден заминував од дома за да заработам за живот, но ја мразев работата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа пред огледала и притиснати на стаклото во туш кабини, го правеа на ѕидови и на мебел на начини кои наметнуваа претходно незамисливи акробатски вештини што тие во тој момент ги измислуваа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа во чест на мажот и жената, во чест на ѕверот, во чест на Бога.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мажот ми дојде од војна и ме затекна во кревет со друга жена. Ја одведе, избегаа заедно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се омажив за човек кој со себе ги донесе двете свои деца. Многу ги сакаше. Остана дома да се грижи за нив.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во секоја осветлена спална, парови се соблекуваа дома после работа, паѓаа во креветите и го правеа она.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Детето ми умре. Половиот нагон ми се поврати, па повторно се породив.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа попладне го минав в кревет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На крајот од спалната, во аголот, на еден кревет, лежеше Клара во бела ноќница.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во спалната во која нѐ внесе доктор Гете, на десетина кревети лежеа жени – некои неподвижни, други се превртуваа во креветите и мумлаа, една од жените беше со врзани раце и нозе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Идниот ден го минав в кревет, во бунило - телото и душата најдоа начин да не можам да мислам на промените кои ги донесе една единствена глетка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го движеа така по ходниците до излезот, потоа го носеа до некоја од клупите, па го притискаа на рамената и тој седнуваше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш Хајнрих беше скоро неподвижен, затоа што неговиот ум не можеше да му каже на телото да се придвижи – деновите ги минуваше в кревет, и само кога доаѓаше часот за одмор во парк, болничарите ќе го поткренеа, ќе го поттурнеа и тој како некаква машина се движеше сѐ додека некој го туркаше, правејќи отсечни чекори.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Јас сакам да останам овде,“ рекла Добрата Душичка, стуткувајќи се во креветот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Освен што доктор Гете ја сметаше работата за лек, таа беше и начин да се наполни касата на Гнездо, затоа што таму имаше многу луѓе за кои никој не плаќал.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Не постои повеќе овде за тебе,“ ѝ викнал едниот од браќата, ја грабнал за рамената, и ја истуркал од креветот. „Те водиме дома засекогаш!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Повремено со прстите го поткревав чаршафот неколку педи над мојата глава, и гледав во белото платнено небо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не знам дали брат ми ми ја имаше раскажано или самата ја имав измислено бајката за птицата која ја изгубила својата љубена птица, и од тага со клунот си ги раскинала градите, и од таму, со клунот, си го откорнала срцето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во Гнездо не работеа само сенилните, парализираните, и оние кои неподвижно лежеа в кревет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Легнати во кревет, напрчените ќе ги препознаеш по тоа што јорганот со кој се покриваат навечер, наутро го издигаат секогаш на погрешно место.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Едноставно, излежувањето наутро во креветот е она за што би го трампале царството.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И легнува во кревет за да ја дочека - сопствената ’внука’.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Стапување во контакт Нашите односи не се веќе испреплетени со другата страна на улицата во која живееме (читај: каде што го ставаме нашето тело во кревет секоја ноќ) туку преку хиперлинковите во okno.mk 25 виртуелните мрежи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Трговец со сапун, сунѓери и ореви; освен тоа, приврзаник на класичното образование.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во 1756 година беше пронајден во кревет, изеден од стеници.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Затоа зеле од чергарите машко новороденче и кога царицата се породила тие веднаш ѝ го ставиле во креветот грабнатото чергарче, а новороденчето им го дале на чергарите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Отишол на исток, се спуштил на југ, запад и на крајот изморен се вратил без да го најде синот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И така сигурна ќе ми биде победата...“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Му рече ли лош збор - полош ќе ти врати; црната: ниту сака да те сретне, ниту сака да разговара со тебе; пред очите му е темно; сѐ на светот му е виновно; мудри се, знаат многу, со очи, со поглед можат да дознаат сѐ: кој си, што си, колку тежиш и што сакаш да речеш; во разговор со нив секогаш чувствуваш: меѓу тебе и нив голема далечина; не се напрегаат сѐ да чујат и разберат; на проклетството и на болот му робуваат; лилавата (јоргованлијата); постојано си потпевнуваат во себе или гласно: и во одење, и во работа и во кревет; во устата, на ушето или во малото џепче од палтото носат цветче - за салтанет; на секоја веселба први запoчнуваат да пеат; што било вчера, што било денеска, што ќе биде утре - не ги интересира; кога смируваат скарани, не сакаат многу муабети; на скараните ќе им речат: ајде чукнете се со чашките, оти главата ќе ви ја чукнеме; те фалат, те гушкаат, но сето тоа го прават без мерка; последни од кафеаната се прибираат дома; сивата: многу пребираат, џимрии во јадење, во купување, во облекување; надвор ако врне - продолжуваат по цел ден да спијат; од добиток не држат ништо, или сосем малку; за сѐ, па дури и нешто на милост да речат - колнат; клетвите им се помошни зборови со кои полесно се изразуваат; повеќето се тенкоусти, палени на збор, на јазик; кога е студено - мајката на господа му ја караат, кога е жешко - исто така; на гости, по свадби, од иста чаша или сафа не пијат; дома на прагот од куќата те пречекуваат држејќи ја вратата недоотворена; очите секогаш им се готови да те погледат напоречки, да те мунѕосаат; портокаловата: лични луѓе, секој сака од нивната куќа невеста да земе; кога врват девојките и невестите низ селото - како сонце да врви, сè пука на нив од здравотија, од личнотија; коњ аздисан скротуваат, пукнуваат; таа убавина, таа здрава јатка во нив ги држи до триесеттата година; по неа - одеднаш како зрел плод се што не може многу да држи, свенува, се олошува, се распаѓа; од никого лош збор не се слуша; благи и кротки и во очите и во лицето и во зборот; старичките чисто-пречисто се носат, мирисаат на мискинсапун, на калофер, но не доживуваат длабока старост; прават куќи понастрана од другите, истакнати, видливи; добиците им врват низ посебен влез за во кералот, не низ дворот да им го балегат и гнасат; кога крштеваат дете, врват низ селото како кралска процесија, како крал да се крунисува; ако седиш со нив, имаат моќ да те маѓепсаат, да те стават под влијание, да те владеат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Во болницата место немаше: по скали, по ходници лежеа ранети; во кревети по двајца лежеа: болничарите и милосрдните сестри не стигнуваа ни вода да им подадат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога ќе заспијат навечер, таа ќе изброи по четири ноџиња во секој, а на крај своите две отечени и двете на најмалото во креветот во кујна, вкупно 16, и ќе воздивне од радост, па ќе се прекрсти и ќе му се заблагодари на Бога!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Избањај се, да не смрдиш на туѓ парфем во креветот до неа (ако воопшто спиете во иста постела), со образложение дека грчиш и ќе ја оставиш без спиење, значи - за нејзино добро.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кај другите, тоа е сведено само на една непокриена, разголена, која дава и кога никој не ѝ бара, а препораката од црквата преку ден да се жестиш и да се жолчиш колку сакаш, ама навечер да се смириш во креветот, ја прекршуваат токму иноваторите на нови и нови невести.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се извади од памет кога во собата во креветот здогледа маж.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тактиката ѝ беше јасна како ден. Да го најде вистинскиот начин од неговите усни да извлече признание, барем еден излет што завршил во кревет.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Својата душевна подреденост во однос на Рада безобѕирно ја надополнуваше во креветот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ајде, заводничке, право во кревет. Утре сум на работа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Можеби токму затоа ова не излегува толку како приказна, колку како вид љубовна напивка, а овие редови стануваат упатство за употреба на тој еликсир.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Исто така, најсоодветно би било да ја прочитате навечер, в кревет.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во четвртокот наутро, сѐ уште немаше никаква трага каде е и дали е жива.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се чинеше дека Марија созреала. Се откажа од своите соништа за актерството и му се посвети нему, како во работата така и во креветот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога двајца луѓе, маж и жена, си се восхитуваат, ако се во погодни услови, завршуваат во кревет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
И со лекарско уверение беше ризично да се остане в кревет.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Па тој тргнал веќе, бог да го прости, - рече стриче Силе Николоски, - ставете го в креветче, свршено е со него!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Проклети птици, рече, а потоа што можеше повнимателно ме зеде за рака и како малечко дете ме поведе долу, во спалната. Ме легна в креветче за да спијам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сигурно не знаевме дека ќе нѐ носат во дом, под покрив, во кревет, дека ќе ни дадат топло кафе со џем и парче леб, дека тоа го прават за наше добро, за да нè згрижат и сите тие смрдливи работи што до ситница се предвидени со домскиот ред.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Го потргнува превезот што го дели широкиот кревет на две половини и гледа во креветот лежи Хера облечена во блескава ношница и со круна на главата како кралица.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Го заврши писмото и ѝ го подаде на сестра си: „ Тине, само една молба: те молам оди во петок во 18 часот на клупата кај сато и дај му го писмово“ и легна во креветот додека од очите и извираа солзи.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Перо се исправи во креветот и го виде пликот со поштенска марка на Франклин Рузвелт, претседателот на САД.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
По неколку минути влезе Тина најоѓајки ја Томето како лежи во креветот и липа безнадежно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Понекогаш ќе се заклучеа во соба со сестрите и ќе си читаа тивко, ќе се кикотеа, воздивнуваа...откога ќе останеше сама, Томаица ќе си пуштеше музика на грамофонот и долго си лежеше во креветот, во темница, гледајќи низ прозорецот во ѕвезденото небо, препуштајќи ја нејзината романтична душа на нежните крилја на мечтите за голема Љубов.... ***
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој беше причина за мојот незаситен апетит за в кревет и остана тоа за сè што правев потоа со тебе и со тие околу тебе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Софија направи мала пауза, очекувајќи ја реакцијата на Киријаз, и кога се увери дека тој упорно настојуваше ситуацијата да ја држи во молк, продолжи со глас на исповедничка: “Секое легнување со Јани в кревет ја имаше жештината на жарот во огништето.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тој ја теши, а потоа двајцата легнуваат в кревет и водат љубов.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Богдан немаше одговор на ова прашање, но тоа природно му се наметнуваше, не толку кога ќе беа в кревет, исполнети со себе и доволни сами на себе, изделени од сиот друг свет, колку во миговите кога ќе го гледаше нејзиното голо тело низ објективот, работејќи на фотосесиите кои госпоѓа Мариела особено ги љубеше (во спалната, во кујната, во купатилото, на дрвените вртени скали меѓу едниот и другиот кат, на пространата тераса обрастена во густеж од бршлени) кои траеја долго, исполнети со сласт на себеоткривања и дооткривања еден со друг, со лес на дишење, со движења кои беа нечујни, со поместувања низ амбиентот кои беа спонтани и хармонични, во атмосфера која беше пријатна за двајцата, што, всушност, значеше предигра за она што потоа следуваше: да се спојат нивните растреперени тела во долга и страсна љубовна игра до исцрпување.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Веле Смилевски Полицајка в кревет (2012) Скопје CIP 821.163.3-32 ISBN 978-608-240-010-5 COBISS.MK-ID 94426634
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Му се спиеше, а знаеше дека бадијала му е да се враќа в кревет.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На што ли е навикната ако после сѐ што преживеавме мирно си спие во креветот?
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Легна повторно во креветот и се обиде да се прибере.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Срцето на Винстон одново се стегна. Да беше можно, ќе се вовлечеше подлабоко во креветот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон се опушти во креветот. Што и да кажеше, брз одговор го скршуваше како чекан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Брзо се преврте во креветот, грабна еден чевел од подот и го фрли во аголот со машки замав на раката, исто онака како што ја виде она утро како го фрла речникот по Голдштајн, за време на Двете минути омраза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Книгата ја споменаа повторно дури откако поминаа половина час во креветот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Без да ги отвори очите, таа се преврте во креветот и се намести поудобно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Застана, како да очекуваше Винстон да каже нешто. Винстон се обиде одново да потоне подлабоко во креветот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Проучувајќи го, забележа дека таа појава се јавува под дејство на надворешни дразби: кога ќе чуе во сон дека реката му бучи, станува и оди на реката: влегува во неа да се капи; при допирот со водата, се буди, се исплашува и се враќа назад в кревет; понекогаш ќога ќе го чуе кучето да лае, станува, го одврзува и шета со него; кога чкрта прозорецот од ветер, му се чини дека е на лулашка и се ниша на креветот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се вратив повторно в кревет, легнав, но не можев веќе да заспијам.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Му вели да стане да се напие вода и да се врати назад во креветот продолжувајќи да спие.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
XII Тане цела ноќ не спиеше, се превртуваше во креветот, стануваше, легнуваше, никако не можеше око да склопи: му се слушаше некакво поземно баботење.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Скокаше од креветот, излегуваше низ вратата од спалната, стрчнуваа другарите, го будеа, го расонуваа и пак го враќаа назад во креветот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Следните десет дена морав да ги поминам во кревет и така го прославив својот 40 роденден.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Некој требаше да влезе во собата и да праша: „Колку е часот и зошто сте се уште во кревет?“ Ги затворив очите и чекав.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
По тоа што ги имаше искинато чорапите, а и според излижаното во штиците, од една страна, а и според тоа што не стана свесна дека некој ја откорна вратата, заклучија дека со денови и ноќи можеби таа нема положено снага во креветот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Најпосле, Мајка се смири во креветот. Веднаш ѝ дадоа инфузија за да ѝ се закрепне телото со храна преку крвта.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Повеќе од три месеци тој лежеше во кревет. Без какви било лекови.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Извесно време од денот го минував седејќи покрај него.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Јас веќе нема да легнам в кревет со нож.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Третиот ден станав. Пак се вратив во кревет.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Можеби затоа не еднаш, и тоа последниве две години, обично ноќе, в кревет, пред да му се приближи сонот, тој ги претресуваше предностите, можностите, а и сите потешкотии што би можеле да произлезат од влегувањето во светот на привилегираните, па дури и како обичен статист, или поточно само како набљудувач.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Беше полноќ и јас и мајка ми чекавме во собите разделени од мракот, во креветите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во седум, додека паѓаше ноќта, надвивајќи се над куќата Чарлс седеше во креветот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се сместија во креветот и легнаа на грб, еден покрај друг.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во болници модни, во кревети чисти не ќе најде почин дружината млада, во војните не се правилата исти, и нема бел бајрак за народ што страда.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
Неговата Штура била в кревет со друг штурец кој не си го трошел времето на свирење!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Еден ден, кога се врати Трајче од училиште, ја најде мајка му легната в кревет, тешко болна.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
„Твој Кубре не би го примила в кревет кога би ми дошол онаков каков што тебе ти доаѓал“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Приковано е да лежи в кревет...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Го легна в кревет и му ја врза главата.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ана го дочекува во спалната, во креветот. – Сонував дека се борам за тебе – му шепоти, додека тој силно ја бакнува по бледото лице.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Богдан ја следи возбуден, уште во неверица и сѐ појќе сѐ поткрева во креветот.
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Богдан седи намусен в кревет и ја гледа шо праи, уште нерасонет.
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Ајде во кревет. (Пауза) Тоа е месечината. Ме крева. ЕВТО: Жити мајка?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Кога бевте мали, ќе ве избањав пред слава, ќе ве променев и ќе ве ставев во кревет.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
КИРО: Сакаш да те однесам дома. На кафе? Да те легнам до мене во кревет?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ја оставив еднаш како крпа. Се заборава во кревет. Превртува очи. Ѝ се тресат колениците.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
РАЈНА: Какви се овие муабети, лежење во кревет, гледање во таван цел ден, ракии, не си измиена два месеца, уште да мочаш во гаќи.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
АМЕРИКАНЕЦОТ: Hello. (Американецот оди во WC, Борис се исправа во креветот. Зачудено гледа. Ги трие очите. Пауза.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ЈАКОВ: (Рипа во креветот. Затвора очи.) Добро утро. (Скока од креветот.) Еве ме мене. Ecce homunculus!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Се сетив на оние криминалистички филмови што сум ги гледал на телевизија, а никогаш не сум ги догледувал докрај зашто, секогаш кога станува највозбудливо и најстрашно, мајка ми или татко ми ме испраќаат в кревет со објаснување дека филмот не е за мене.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Е, па, штом е така, тогаш, на миење и право в кревет.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Отидов во кревет, но ме разбуди телефонот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Оди во кревет, рече. Имаш право, готово е.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ја бирам оригиналната верзија, познат текст од хотелската соба во Јокохама кога ми рецитираше онаа прва ноќ во креветот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Таа поткрепата ја има во Мурџо кој постојано е крај неа и внатре освен кога легнуваат со Пелагија во креветот, тогаш си го знае местото - надвор, во куќичката крај оградата на фабриката.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Додека Пела и Дончо крај самоделниот ковчег во аголот зборуваат за она што им се случува во училиштето, Чана пласната е во креветот на Пелагија и така легната, гледајќи во таванот, зборува за некој маж под кого она веќе легнала во леите со пиперки, вели Как да ти кажам, мила сестро, цала ма покрива, ха,ха, ха!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Ќе дојдам – ѝ се обраќа мајка ми – оди сега, не пречи ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ајде доста нè тормозевте! – свика чичко Коче. – Огне, оди измиј си ги нозете и право во кревет, доцна е!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нема кој да води сметка за него, нема кој да го покрива ако неочекувано заспие, како што тоа понекогаш му се случува, да чита, да чита во кревет и да заспие.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Веднаш во кревет, двете, оти ако ви дојдам!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Е па, овој, ама е досаден – негодуваше Огне и од место не се помрдна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кутриот мој брат, се разжалостив, може да настине, може да се разболи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Еве ја повторно тетка ми Ана: - Тато рече веднаш да си влегла дома, да си ги наместиме фиоките и да си ги подготвиме училишните торби за утре, па во кревет – вели и застанува со нас.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не туку врескај, од ум ме извади – свика баба Менка, баба ѝ на мајка ми, мојата прабаба што таа ја обожава и често ми раскажува за неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)