Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Така, како што, во духот на традицијата во семејството, на рожбите им дававме неутрални имиња, немаше причини сега така да не биде и со козата.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

За мајка ми историјата – тоа бевме ние, гладните деца без кози, како и ситите деца во семејствата со кози...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

И при умирачки во семејството не го нарушуваше толку движењето, изразот.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Мајка ми се стресе кога разбра, се плашеше да не се наруши досегашниот спокој, рамнотежата во семејството, која татко ми, непартиец, успешно ја одржуваше. Таа беше уплашена.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Но никој во семејството, а уште помалку во Козар маало, не знаеше за овие книги за козите.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Татко ми, впрочем како придојденик во градот, без рода и блиски, ако се исклучат козите, тие туѓи организми во семејството кои со времето толку соживејаа и станаа дел од него имајќи го на ум брат ми партиец, сметаше дека не е толку мудро да се мешаме во политиката на домородците, зашто и кога ќе имаме право за некоја работа, тешко сите да ни поверуваат.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Татко ми сигурно чувствуваше дека гладот, речиси хроничниот глад во семејството ги свенува нашите души, насетуваше како замира нашата врева, без која му стивнуваше и еланот да чита, да мисли.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Последното мајчино раѓање, за разлика од поранешните, се случи кога веќе имавме козле во семејството. А тоа брзо стана дел од семејството.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Само по себе, раѓањето се наложуваше како празник по толку умирање во семејството.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

И сè поразјарено се обидуваше да му биде потврдена доминацијата во овој разговор, па потоа, секако, во семејството, па потоа на работното место, па потоа во општеството, па на планетата Земја, па во Универзумот.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Од тогаш повеќе ништо не беше исто во семејството на Кривошееви. Ништо не беше како порано!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Татко ми секој вторник ја посетува баба ми, која веќе е нестрплива да замине кај јунакот на моето детство. Брза како што јас брзав да пораснам!

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Како секогаш да беше лута.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Доника, нашата баба од која Татјана ја наследи бојата на очите и уште некои црти на лицето кои кога порасна добија друга димензија, беше најхрабрата жена во семејството на Кривошееви.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Така во семејството Голдблум се формира една врска на силна и меѓусебна наклоност што, како што тоа бидува во таквите случаи, во нив двете продолжи дури и по смртта на Леон.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Освен тоа, општеството не само што нема поизграден систем на позитивни вредности, туку е и лицемерно (користејќи ја методата на тн. „дупли пораки“) во пресметките со тн. негативни вредности (дали баш шовинизмот, дури и одредени форми на аперхејд, не (с)е поткрепен(и) буквално на секој чекор, а посебно во семејствата?!).

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

2. Против декаденцијата и моралното пропаѓање За моралот и обичаите во семејството и државата H. Mann, Ernst Glaeser, E. Kästner

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Роден 1925-та година во семејство кое традиционално имало десничарски политички уверувања, Делез целиот живот го мина како левичар.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Денес голем број тинејџери се принудени, поради економската криза и големиот број разводи на нивните родители, да ја преземат улогата на возрасните во семејството.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Чинам дека најважна функција на сите овие операции е: создавање и одржување, во семејството, на И кое е, во најдобар случај пожелно, а во најлош толерирано од самото семејството.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Кога односите во семејството веќе не се складни, имаме приврзани деца и посветени родители.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Кој не ја прочитал 'Двојната Лота' нека ја прочита.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Што има смешно ако Марко ја прочитал 'Двојната Лота' а не 'Црни браќа', 'Том Соер' или 'Црвената рака', 'Дружината на Перо Џумката'?

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Ќе научи многу за меѓучовечките односи и во семејството и пошироко во општеството.“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Македонските борци и раководители на македонското националноослободително и револуционерно движење, биле принудени да бараат и изнаоѓаат нови патишта кои ке водат кон остварување на националната идеја за национална слобода, обединување и формирање на самостојна суверена и рамноправна државно правна единица во семејството на балканските држави.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

За остварување на таквата идеја, беше потребно да се формира единствено раководно тело, кое ке биде одговорно за сите делови на поделената Македонија.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

Роден е во семејство на ирски католици во Масачусетс, а неговиот татко бил офицер. 112 okno.mk Лири завршил факултет, кратко време бил во војска и започнал академска кариера.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Но и Арчимболди и Пикасо се „илузионисти“, не „хиероглифичари“. Giuseppe Arcimboldi, Библиотекар Џусепе Арчимболди е роден 1527-та во Милано, веројатно во семејство од германско потекло. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 226

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Си заминува таму... (стр. 37, 38, 39, 40, 41) Имавме нешто заедничко, во семејството, во Пасажот, тоа беше опседнатоста со залакот. Опседнати бевме многу.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

- Роден на 5.февруари во С. Луис, Мисисипи, во семејство на добро ситуирани индустријалци. 4 1932-36.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ние, во семејството, тешко можевме да ги следиме неговите имагинарни патувања, неговите бегства...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Јас бев единствениот завршен гимназист во семејството.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Големите илузии и вознеси на Татко му беа неопходни за да ги извршува големите, но и малите работи во животот, во семејството.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Уште во семејството на мојата мајка, од памтивека, започна кадиската традиција. Речиси сите учеа за кадии.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Страстите во семејството би можеле, значи, да бидат природно премолчени струења, кои не се реализираат во нормално семејство.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Некои и такви се враќаа во семејствата, каде што, кобејќи си ја умирачката, живееа поттурнати, како дошлаци.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Други, пак, чувствуваќи се понижени и посрамени пред семејството, и чувствувајќи се винивни пред него што не сториле ништо за својот спас - можеле да се убијат, да се отрујат, да скокнат од кулата прудолу - одбиваа да се вратат, дури и кога ќе се најдеше некој таков во семејството, брат или сестра, што ги викаше.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тоа беше првото умирање во семејството откако ја минавме границата.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Бевме сето човештво во семејството.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Сите беа среќни во семејството што не остана во Лондон.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Таа со насолзени очи го слушала кога тој раскажувал за сите нас во семејството.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

III Секој во семејството, на свој начин, беше опседнат од енигмата на враќањето во родната земја, но секому му беше јасно за нашата припадност и на земјата без враќање.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Родителите имаа притаена и смирена побожност што никогаш не ја пренагласуваа низ верски дејства, повеќе во нив беше насобрана некаква нужност за верување во единствената семоќна сила, по толкуте неприродни умирања во семејството, ненадејни и неизвесни преселби, постојано страдање, нови напори за прилагодување во туѓата средина...

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Како и многупати на ова речиси безизлезно надреалистичко патување во родната земја, кога барабанската реторика на моите водичи ме исклучуваше со мислите, за среќа, во свеста, повторно ми се отвораше вратата на сеќавањето на семејниот дом, на Мајка и на Татко, со сите во семејството.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

По првото умирање во семејството, кога бев дете, дознав и за самиот чин на постоењето на смртта, па природно, ми се поставуваше и прашањето за продолжувањето на душата.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Ние в куќи, во семејството, уште многу рано, рано во животот, постојано слушавме дека Сталин, само тој и никој друг е виновникот за сите наши несреќи.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Но тоа не беше причина во него да пресуши изворот на носталгијата, најмногу задржана во полифоното пеење во семејството.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Милан седна на чело на трпезата, но Кети беше таа што доминираше во семејството.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Не ми беше познато како ја пренесол тој мојата прикаска но разбрав дека шегата му го намалила угледот во семејството и му донесла и модрица под ребрата.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

И го освои, го плени сосема логотетот со лажната скромност и смерност своја, и стана мир во семејството наше, но мене пречувства црни ми ја кинеа душата, оти дотогаш не бев видел случај таков: рака што била десна сама да се постави на левата страна од телото.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

А така не би се вклопила во целите за кои била замислена. ‌Ова – макар ризикувал и да излезе дека премногу поедноставувам – е родословот на мелодрамата.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Мелодрамата им дала на средните сталежи доживување на возвишена драма што можеле да си ја викаат своја, што можеле да ја сфатат на свој начин и на свој јазик.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Мелодрамата ги пресадила јунаштвата, борбите и патосот на класичната трагедија во релативно едноличниот свет на буржоаското постоење.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Класичната трагедија честопати ја имало во понекое семејство – во кралско семејство, сигурно, но сепак во семејство – а мелодрамата можела да ѝ ги одржи жариштето кон семејството и сместеноста во рамките на домаќинството, на тој начин придавајќи им на општествените и на емоционалните ситуации од буржоаскиот домаќински живот нова смисла на величие, горливост и напон.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Не е значи случајно тоа дека речиси во сите пост-комунистички земји постои тенденција за отстранување на жените од работното место и повторно враќање во семејството.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Кога дојдов во семејството само ми спомнаа дека таа била кај нив, но еден ден ги напуштила без дури и да им го најави тоа, само им напишала на едно парче хартија: Си одам. И толку.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

- После смртта на Бертран настана голема промена во семејството, особено материјално стоевме многу лошо.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Покрај сета убава храна што тие денови имав можност да ја пробам во семејството и да се уверам дека француската кујна нависта е извонредна, секој ден си каснував по едно од тие колачиња.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Патрик покажуваше знаци на љубомора затоа што не е центар на вниманието на сите, а од друга страна Оливие и Ален беа среќни што не се во интернаот па во деновите на викедите тие сакаа да бидат главни во семејството.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Таму во семејството вие добивате сместување и храна и мал џепарац...

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

На децата прилично им се допаѓаше па ја задржавме. Беше одлична готвачка.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Беше речиси слепа, но и покрај тоа работеше извонредно. На мажот ми внимаваше како да ѝ е син.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Се вратив во семејството коешто беше среќно затоа што оздравив.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Мојот маж беше изнајмил жена којашто готвеше и суредуваше по куќата.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Кога одела да работи, мајката ги врзувала синовите и ќерките за столовите.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Понекогаш се опијанувал и ги претепувал децата и сопругата Ана, која тогаш заработувала рибајќи ги подовите во семејствата на богатите.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И сѐ си одеше добро до оној ден кога во семејството на Профим, во неговата слога и љубов, не пукна нешто како кога одненадеж се расцепува небото и удира гром.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

За повеќето врски, брачни и вонбрачни, знам и јас од приказните што се вртат во семејството, каде и јас сум туѓа, да речам дојдена, „кварљива“ категорија (сега си, утре не си), ама ова е институција, тука неговиот живот е заведен по датуми, со жени кои не се Н.Н., туку се со полно име и презиме.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

И кој чекаше да заспијам за да не ми ја пренесе тајната, која мора да остане само во семејството.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Наследените позитивни особини, заедно со воспитанието добиено во семејството Радиќ, создадоа зрела личност на осумнаесет години.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Во Белград, во семејството на Милорад Радиќ, Ивона, лотосовиот цвет на Рада, бликаше од радост.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Се наоѓа во семејство кое го познаваш и ти.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Расте во семејство на топлина, кај луѓе кои ќе му дарат воспитание и образование со кои ќе се гордееш и ти.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Третата премиса е дека разговорите кои што се потребни да се разреши оваа дилема се попречени бидејќи (а) доминантните говорници во групата која разговара го забрануваат дијалогот за проблемот; или (б) постојат надворешни пречки (како што се политички притисок, закана со насилство во семејството, културна или верска дејност), кои јасно забрануваат разговор во врска со дилемата.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Вооружен со научните императиви на социјалната антропологија, Вашер де Лапуж откопува на илјадници черепи по гробиштата на областа Еро за да го измери нивниот „кефален индекс“, па - по десет години теренски истражувања - на Ренан, кој мислеше дека може да прогласи дека „нацијата не е синоним за расата“, тој му одговара: „Ни во семејството ниту во нацијата не се стапува со проста одлука.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Пет смртни случаи во семејството, срочени во една година. Еден од тие беше татко ѝ.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Тука е од старо време; поминал живот со неколку генерации, бил сведок на сѐ што се случувало во семејството: регистрирал многу раѓања и многу умирања.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Хера започна да му става до знаење на нејзиниот слеп маж дека имаат уште еден член во семејството кој им помага во работата, кој се грижи за Пансионот како и таа, дека е добар и има добра душа.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

И таа како да ми даваше свои инструкции како да постапувам со палестинското прашање.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

За волја на вистината надворешната политика на времето во семејството беше исклучиво татков ресор, за да го споделува подоцна со постарите синови.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Ниту во Татковото, ниту во семејството на Камилски, не можеа да разберат што вистински работат двајцата пријатели наизменично во нивните библиотеки од утро до вечер.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Никој не можеше да поверува дека ова навидум банално прашање за османскотурскиот јазик на баба Хазбије во семејството што го одгледа и подигна, со текот на годините нема да престане да нѐ следи во текот на долгите години во туѓина, Татко посебно.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

А беа тешки времиња, во многу семејства тешко се врзуваше крај со крај, често на портите тропаше гладот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И така четвртиот партнер беше секогаш нов, непознат, необичен не само за старите играчи, туку и за сите нас, другите во семејството, Мајка, ние децата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски најпосле почувствува замор. Сите други во семејството беа дамна заспани.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Утрото пред да дојде Камилски, се разбуди рано, кога сите спиеја во семејството, а само Мајка беше полубудна, никогаш во животот не заспа со цела душа, појде тихум кон чардакот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Никој во семејството не смееше да го буди цариградското време, ниту Мајка, ниту ние, децата, ниту неговиот најблизок пријател Климент Камилски, кој дотогаш му се исповедувал на Татко за најскришните настани од животот збиднати во Франција, Шпанија, во борбите во земјата, во затворот на Голи Оток.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во семејството на еден скржав имам неговата домаќинка била принудена да меле пченка, кочан и кора од дрвје за да си ги нахрани децата.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Татко стоеше пред човекот кого дотогаш само го замислуваше, не верувајќи дека некогаш и ќе го види, во неговите очи херојот во семејството од кое потекнуваше и тој самиот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Камилски реши да стане рано и да ги набележи и преостанатите османски заемки од областа на трговијата и занаетите, парите, мерките и други.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Долго време во семејството, не само Мајка, туку и ние, децата, се прашувавме која беше причината, пошироката смисла за Татковата потрага по тајните на лавиринтите.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Имамот чувал во подрумот разни прехранбени производи, како што велел, за црни дни.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Како најстар син во семејството, според обичајот кога татко му како столб во семејството, ослабен, испиен во лицето и со вечниот чибук на усните, тивко се ронеше и не одговори на многуте повици од сестрите и браќата да замине кон Турција, Татко требаше да ги преземе сите главни работи во семејството, имотот, грижата за сите како најстар син.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Долго време во семејството се прашувавме ние, децата, која беше вистинската причина за Татковата потрага по тајната на лавиринтите на Балканот.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Таа систематски ја поткопува солидарноста во семејството, а го нарекува својот лидер со име кое директно му се обраќа на чувството на семејната лојалност.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Пред да се омажам, во семејството на моите родители, како најмала од трите деца, бев многу галена, сите ми угодуваа.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Имаше многу обврски на работа, но и дома, во семејството.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Кога го видов Матеј во белиот мантил веќе го гледав идниот доктор во семејството којшто ќе им помага во болестите на своите најблиски и на сите луѓе. Почувствував гордост.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

По градот - можеби на два чекора од нас - шета слободно подлецот, кој се заколнал дека ќе ја убие вашата ќерка, а кај нас во семејството владее такво спокојство, кај нас се пишува за лебеди, кај нас машината за пишување чука ли чука...

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Додека Законот од 1997 година пропишуваше дека само оние вршители на земјоделска, сточарска или друга дејност кои остваруваат приход во семејството кој просечно месечно е пови- сок од просечната месечна нето плата по работник во нестопанството во последните три месеци нема да можат да се водат како невработени, Законот за изменување и дополнување од 2004 година тоа го прошири на сите вршители на земјоделска, сточарска или друга дејност (чл. 6).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Барем во семејството да не се случеа несреќите...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Од каде можеше судијата да знае во какви услови беше доведена во семејството на тој нејзин маж?

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Посетата на лекарот во домот на Марија, за неа беше вистински празник. Па и за сите во семејството.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Не сфаќаше дека многу генерации, во семејства заблудени во таа идеологија, стануваат жртви...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Нагонот да се полета, како во семејство во облак на Шагал, сигурно доаѓаше од немоќта да се минат границите, особено големата граница која нѐ делеше од родната земја.