во (предл.) - старинарница (имн.)

Најдостапни, секако - од Горки. Достоевски, Толстој, Шолохов и понатаму можев да ги допирам само во старинарницата или ако ги позајмев од градската библиотека.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
За да ѝ избегам на бучливоста и на задоцнетата горештина во тој град на Егеј, и јас и сѐ што живееше или беше дојдено во него под вршник на септемвриски ден, влегов во старинарница во која, слични на живи кукли стари Американки во невозможни шарени ткаенини(„пура лана“ што би рекле ситните венецијански трговци но од чиста синтетика) на кои им изгледав занимлив за разговори или достатно сериозен за совет во купувањето на триптохон од оревово дрво со Богородица насреде, попусто, навистина попусто ја вртеа кон мене иконата,
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)