во (предл.) - зол (прид.)

Глас на епските ѕвона што се слуша ноќе, во зол час: високо – орлица, под неа – орница, на ортома меѓу нив – Ти!
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
19. СИТЕ ДЕВОЈКИ ДОБРИ СЕ, НО ВО ЗЛИ СЕ ЖЕНИ КОТАТ - од памтивек таква преѓа на седенките се преде.
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
24. СО АРЕН ДРУГАР И ВО ЗЛО ВРЕМЕ - тоа ти е тоа предимство на бракот: заеднички се поднесува едно исто бреме при преселувањето од светлото во мракот...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Приказнава без крај не е: еден костур пепел станал, еден момчак на глас пеел, за себе малку за нас: „Есен, магла... ветар вечен меѓу сенки опаш влече!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тие секоја година носеа таму со товари жито, брашно, грав, сол и други продукти за јадење, да им се најде во зол час, кој ете сега настапи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кој и да си, што и да си, пантер, тигар, лав, хиена, во зла доба ќе те здробам!
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)