во (предл.) - куќен (прид.)

- Де, де, Радо! Па ти како да си во куќен притвор, а одењето на училиште ти доаѓа како шетање на затвореник во кругот на затворот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Три дена бевме во куќен притвор, јас и Саше, за казна.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Една недела пред да згасне, татко ми, во платнениот стол, сокриена во куќниот мантил, дебелиот шал и ќебето, ја замолува пријателката од младоста да му го прочита мојот штотуку објавен расказ.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Црвениот плоштад и онака е црвен од цвеќиња Ренесансата е изговор за еретиците но се вклопува во куќниот ред на Инквизицијата во нашата допуштена и официјална дијабола нашата настраност и смисла за Анатема можеби сме мали и смртни можеби без престан се вртиме околу себеси и Сонцето а светот е некој непознат Infinito но барем имаме сопствен пекол и одбираме кого убиваме!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Претседателот на некој начин го стави во куќен притвор и му го лимитира уживањето во просторот на сопствениот дом.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)