во (предл.) - утрината (прил.)

Погледна уште еднаш кон небото, никако да му се разбистри мислата како во утрината.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
На крајот на таа пијана ноќ, или поточно во утрината, се разбуди токму на таа иста софа.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Да можеш.... Да можам да бидам твоја сенка во мракот да те успивам и будам, во утрината и квечерината...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)