за (предл.) - месо (имн.)

Во квечерината не можеше да се разбере и почувствува онаа утринска врева и бучавост, кога од сите страни овде доаѓаат прекупувачи не само за месо, туку за сето она што денес на еден парижанец му е потребно за живеење.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
КОСТАДИН: (Силно возбуден). Ах, Симке!... Не се согласи на бегање!... Не, не си ти крива... Требаше на сила!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ФИДАН: Бре, бре, бре! Сиромав Славче! И тој излегол некој љубовник. Зрел човек од дете женско да брани и џандари да вика!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
АРСО: Арно велиш, Спиро. Поумен си ти од мене и од чорбаџијата твој.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ќе рече, за месо со компири што му текнало нему, да губиш од работата...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Правдата со скршени нозе ги убиваа и ги товареа на други или ги дереа, ги распарчуваа и ги носеа горе. За месо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нема само сирење, за месо никој не мисли.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Неврзан за месото на зората или за твојата густа крв тргнува кон своето небо.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)