Требаше Хегел да ја „одухотвори“ материјата, нејзиното движење да го прикаже како движење на логичките категории, па да се дојде до поимот раѓање и настанување на стварите една од друга, и секое движење да се сфати како самодвижење, настанување, живот, како слевање на спротивностите.
               
             
           
            
            
              „Значењето на Хегеловата филозофија“
               од Кочо Рацин 
              (1939)