кон (предл.) - фабулирање (гл.)

Изобилството од “алогички” украси наведува да се зборува за еден рскавест, јазлест, квргав орнамент.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Разуларената склоност кон фабулирање кое сега веќе не е ни логично ни метафорично, а за симболика и да не зборуваме, токму на северот на Европа води кон едно лудо храбро фантазирање, па и во круговите на граверите, столарите, златарите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)