Мислиме ли при тоа колку што е можно поделотворно, значи илустративно да се           насочи погледот кон важноста на сетилното осознавање и со тоа исто така да предупредиме           за фаталната грешка на сите омаловажувања на таа димензија во европскиот проект на           модерната?
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 15-16“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Таа           нова положба исто така пренасочува кон размислата за природата на осознавањето, неговите           специфики и историчност, посебно поради тоа што постмодернистичката дилема и пресврт           (замена на парадигмата) со право го релативизираат семоќниот дух (ум), неговиот непосреден           примат над сетилното и (по општите претстави) од понизок ред сетилно осознавање.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 15-16“
              
              (1995)