крај (предл.) - огин (имн.)

Без да влегува во колибата, ја остави торбата со алатите крај огинот и тргна кон реката да се измие.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Крај огинот останаа само Аргир и Веле. Обземени од своите мисли, тие и двајцата долго стоеја загледани пред себеси, без да проговорат или да кренат очи да се погледнат.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)