Тогаш, низ пламен, јас сам во пламенот  ги фрлив и расото и крстот  но приграбив дел од свитоците  кои сè уште не беа зафатени од пламенот  и легнав врз нив,  јас Антонио,  сега стракче трева  изгорена меѓу дамнините и заборавот...
               
             
           
            
            
              „Две тишини“
               од Анте Поповски 
              (2003)