на (предл.) - обајцата (бр.)

Секако на обајцата им беше криво што го расипаа договорот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бидејќи Костадиновска извесно време работи на позиција на која има одличен увид во приходите на фирмата, таа истакнува дека, во почетокот, фирмата имаше големи приходи и потенцира дека „многу пари влегуваа во претпријатието“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, потоа работите на овој план радикално се променуваат – па, откако приходите ќе влезат во фирмата, како што нагласува самата, почнуваат „мистериозно“ да исчезнуваат, односно „да одат во џебовите на двајцата директори“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Односот на обајцата директори кон работниците станува дрзок, а во комуникацијата почнуваат да преовладуваат заканите, уцените и притисоците.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Главно е, море, да не дадиме да се расипат луѓе, та сермиата, стопанка и, луѓето а печалат!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Само, ви се мола на обајцата, да си го држите зборот. Бесата бес, шо велаат Арнаутите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Обајцата се насмевнаа, мислите им одеа во ист правец кон модриот патлиџан!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Виљушките на обајцата завршија во чинијата со кавијар од модар патлиџан.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се оддалечуваше од сипаничавиот полумрак и од сенките во него и копаше во себе, на чија страна е нејзината врела крв, сега, кога во исто време им припаѓаше на обајцата, на тој студен и благ Иван со долги нозе на јак ждребер и на исклештениот гамен и бог со жолти прсти од ефтини цигари, сега, кога претпоставуваше едно искричаво судрување и преместување, едно замрсено и нејасно зло.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Под чевлите на обајцата умираа илјада штурчиња, илјада невидливи барички.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Лекар ќе биде, си мислиш, а со другиов можеш само да свириш, свирци да ни свират на обајцата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се потпира на обајцата и ни го зафаќа она мало растојание меѓу нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На обајцата им беа распарани слабините.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таму беше живо присуството на обајцата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)