на (предл.) - бичкиџија (имн.)

За тие четири стотини штици, колку излегуваа од педесет трупа, чорбаџијата плаќаше седум бели череци или 35 гроша — на трупарите по еден черек, два на мајсторот дневно, та така него го фаќаше неполни десет пари штицата, а ја продаваше тука, на бичкија, по грош и шеесет пари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Храната на бичкиџиите се знаеше: царевна погача и вода од петшест зрна грав.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)