на (предл.) - вдовица (имн.)

Малку се гушам од телевизиските сцени во кои претседателот на државата на вдовиците и мајките на загинатите војници свечено им врачува ордени.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ме резилиш пред луѓево. На ништо не личиш. Како вдовица. КРТОВИЦА: Што им фали на вдовиците?
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Всушност, тоа било сјајна тактика на италијанските вдовици од Фајер Ајленд да ја заземат и да ја преземат светата, демонстративна улога на вдовицата, бидејќи таа била единствената улога во нивната етничка традиција што дозволувала – што дури и изречно налагала – ужалените поединки да прават доживотна претстава од личната болка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во својот патопис од 1863 година, Јохан Хан вели: „Од 60 куќи на Долнец, дваесет се куќи на вдовици, на сираци и на сиромашни...“
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На Илинден 1871 година тој ги покани сите чорбаџии и видни луѓе од соседните села на госта на новиот манастир, и тука, под големиот даб, над кладенецот Илинец, во нивата на вдовицата Трна, се отпразнува првиот Илинден, иако уште непокриена црквата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А потоа сериозно праша, дали и таа лично можела да им се обрати на ужалените од името на вдовиците.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си се стуткал тука се тресеш како вдо… распуштеница. Мајтап си играат со тебе.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
И се насекоа греди од блиската корија на вдовицата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)