на (предл.) - воденичар (имн.)

Ме извадил синот на воденичарот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И му отвара лисицата на воденичаро.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Долго го врзуваше опинокот; најпосле ја зеде пушката и не гледајќи во тој, во чии зеници ќе сретнеше страв и омраза, му ја стисна раката на воденичарот. - Прости.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)