на (предл.) - вујко (имн.)

ВАСИЛКА: Антице, невесто, види ваму, јас не можам никого да го сторам лош и будала, ами ти на вујка ти не треба да му го расипуваш.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Многу често ми недостаува насмевката на вујко ми Пане Скендеров. Звучна и синхронизирана.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ми недостасува и погледот на Вангел, секогаш подзадреман, како отсутен, а секогаш тука до нас и за нас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Топлината на неповторливата насмевка на вујко ми Вангел Скендеров и топлиот поглед на дедо ми Димитар Скендеров.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Имаше сребрена коса. Долга. Сплетена во плетенка.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Те натепав зашто нема вода со која ќе го измијам срамот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се свртел ненадејно и се сопнал на едно од осумте деца на вујкото, го превртел, го оставил да лежи крај неколкуте празни стомни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јас дури сега, благодарение на вујка ми Германа, сфатив дека во ова прашање може да се навлегува единствено со една поцелосна спокојност и без губење на смислата за забава.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ако успее таа девојка во бело да се втурне во собата на вујко ми, тој, иако онака антав и во непристојна бела антерија, ќе се измолкне од под чаршафите и ќе потскокне на мртовечкатата постела (како штотуку извадена од водата риба што лудо се фрла по песокта).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не можев да се ослободам од чувството на виновност поради недоразбирањето што очигледно произлезе од моето сосема случајно поврзување на Јапонките со присуството на девојката в бело во претсобјето на вујко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Сакал да ти каже дека докторот лично му кажал оти заминувањето на вујко ви можело да се одолжи дури и за некој ден“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Мене не ми треба болен човек дома, беше му рекол на вујка, и ја оставил мајка. После си умре, жената, таму.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Добри сме, му рековме ние на вујка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Ќе ти треба само една минута”, му рече милата женичка на вујко Ејнар.„Одбивам“, рече тој. „А за тоа ми е потребна само една секунда.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Таа го слушаше само силниот наплив на крилјата на вујко Ејнар.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тоа бил прекрасен изговор за скитање низ шумата, дување на драчот и грицкање на цветови; токму тоа Брунила Вексли и правела кога налетала на вујко Ејнар.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)