на (предл.) - гнилеж (имн.)

Тесна, карпеста патека ги вовлече в шума со високи борови. Мирис на гнилеж и смола.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тропаа пополека или во налети по покривите од куќите, му отвораа поткожни дупки на езерото, ја раскашавија земјата, ја скиселија: замириса на комина, на гнилеж, на лигави кожи; го заборавија луѓето сонцето како изгледа, изгревот, залезот: темен почнуваше денот, темен звршуваше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)